Mε την κοινωνία της Aλληλεγγύης.

πηγή φωτογραφίας

Σαν σήμερα έχουμε την επέτειο της στυγνής δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Κάποιοι από εμάς χειραφετήθηκαν πολιτικο-ιδεολογικά μέσα από μία συγκεκριμένη αλληλουχία γεγονότων, με αφορμή αυτή την ημέρα. Μέσα σε αυτούς κι εγώ. Όμως σήμερα με αφορμή αυτή την στυγνή δολοφονία παίρνουμε την "ευκαιρία" να μιλήσουμε για τον φίλο του Νίκο Ρωμανό που το κράτος, το παρακράτος, το βαθύ κράτος και η ακροδεξιά (light) κυβέρνηση, εκδικητικά, ετσιθελικά και μικροπολιτικά εκμεταλλεύονται την εξουσία τους ώστε να ποδοπατούν ανθρώπινες ζωές που τις χρησιμοποιούν ώστε να κερδίσουν ποικιλοτρόπως σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα και τα δικά τους στάνταρ.

Δεν θα μακρηγορήσω και θα παραθέσω την επιστολή του Νίκου Ρωμανού που μιλά και εύγλωττα και ουσιαστικά για την τωρινή του κατάσταση.

Φυσικά με τον Νίκο Ρωμανό. Φυσικά με τους απόκάτω. Φυσικά με την κοινωνία της Αλληλεγγύης, του νοιαξίματος, του δοσίματος, του αντιφασισμού και του αντιρατσισμού.

~/.\~

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΝΊΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟY
πηγή thePressProject.gr

Τέλος Κυκλικής Διαδρομής. Ένας καινούργιος ξεκινά.

Στις 6 Δεκέμβρη 2023 κλείνει και τυπικά πλέον ένας κύκλος δεκαπέντε (15) ετών, ο οποίος είχε εδραιωμένη την αρχή του στο γεγονός της Δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008. Η φωτογραφία είναι ένα στιγμιότυπο οθόνης από εκείνη την ανάρτηση του blog στις 7 Δεκέμβρη 2008. 15 ολόκληρα χρόνια.

Remember, remember the 6th of December. Should ever be forgot.

Πέντε χρόνια μαύρο στις ζωές μας.

Ως πότε;

διάβασε το κείμενο

Πολιτική Πρόταση: και όμως μπορούμε!;

Μπαμπά... πότε θα πάμε σπίτι;

Είχα θυμώσει τόσο πολύ με τον θάνατο του Αλέξανδρου στα Εξάρχεια…
που ξεσήκωσα παιδιά και Κυρά για να πάμε στην πορεία χθες στο Μουσείο.
Θα μου πεις καλά εσείς… αλλά τα παιδιά… 3ων και 6 χρονών που τα πας;
Φτάσαμε εκεί κατά τις 1 παρά… κατά στις 2 τα παιδιά είχαν κουραστεί,
κι όλο μου έλεγαν:
-Μπαμπά... πότε θα πάμε σπίτι; …άχνα εγώ…

Κάποια στιγμή ο μεγάλος βλέπει 2 Μόϊκαν και με ρωτά:
-Μπαμπά τι είναι αυτοί;...
-Τα καλύτερα παιδιά…του λέω
-Καλά... πάμε σπίτι; …κουβέντα εγώ…

Η πορεία ξεκινάει …μπαίνουμε μέσα…
ξαφνικά περνάει δίπλα μας 1 αγόρι 20 – 22 χρ.
Κατεβάζει το μαντίλι από το πρόσωπο του
απλώνει το χέρι του και χαϊδεύει το μάγουλο του μεγάλου… και του λέει:
-Γεια σου ρε μάγκα..
-Μπαμπά… τώρα θα πάμε σπίτι;…
Πάλι δεν είπα τίποτα…

Βάζω στον ώμο τον μικρό… εκείνη την ώρα στα 5 μέτρα αρχίζουν να τα σπάνε
… κάνω στην άκρη και τους κοιτάμε…
… καμιά 10αρια από αυτά τα παιδιά με κράνη… περνάνε δίπλα μας…
ο μικρός σηκώνει το χέρι του και φωνάζει:

-ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ… (ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ)…

Τα παιδιά με τα κράνη τον κοιτάνε… ένας βγάζει το κράνος και μας λέει:
-Ώρα να πάτε σπίτι!
-Ναι… ήταν ώρα να πάμε σπίτι…
-…


ΠΗΓΗ:
ψιτ-ψιτ: "Για Την Χθεσινη Πορεια"

Αυτή είναι τηλεόραση!

Από την κατάληψη στην ΕΡΤ!

(Κατάληψη στη ΝΕΤ στις 16-12-2008,

την ώρα του δελτίου ειδήσεων στις 15:00,

από νέους,

για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.)

http://www.youtube.com/user/synoro1

Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της Μυρτώ:
ΑΠΟΠΛΟΚΗ: "Το ‘συστημα’ καταρρεει…και αντιδρα αναλογως"

Χωρίς όνομα

ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;

Τι μέρα είναι αυτή;

Η έκτη του Δεκέμβρη

Τι μέρα είναι αυτή;

Η μέρα που σκότωσαν τον Αλέξη

Τι μέρα είναι αυτή;

Μέρα των δακρύων, των οδυρμών

Τι μέρα είναι αυτή;

Η μέρα που η οργή έσπασε τα δεσμά της

Τι μέρα είναι αυτή;

Η μέρα που η πόλη ντύθηκε στα μαύρα

Τι μέρα είναι αυτή;

Η έκτη μέρα των τεφρών

"Ανώνυμος είπε"
13 Δεκέμβριος 2008 8:38 μμ

~~~~~~~

Τι μέρα κι αυτή, Αλέξη!

Τι μέρα κι αυτή!
Ανήμερα του Αι-Νικόλα έφυγες κι ας σε έλεγαν Αλέξανδρο!

Αλίμονο στον άμοιρο χειμώνα!
Αλίμονο στον τυχοδιώκτη Δεκέμβρη!

Άραγε θα είναι άξιοι να κουβαλούν την αιώνια σου παρουσία;

Σε πείσμα λοιπόν των καιρών ας αξιωθούμε εμείς να σε θυμόμαστε σαν το αίωνιο σύμβολο κάτα της βίας που επιβάλλει η σήψη και η παρακμή!

Δεσμευόμαστε!

"Ανώνυμος"
13 Δεκέμβριος 2008 9:37 μμ


ΠΗΓΗ:
Αλέξης Γρηγορόπουλος
Χωρίς τίτλο

Μια νύχτα του Δεκέμβρη

Μια νύχτα του Δεκέμβρη,
στη Τζαβέλα
τα δεκαπέντε χρόνια σου Αλέξη,
κοπήκαν, και κοκκίνισε η κορδέλα,
δεν πρόλαβες να βγάλεις ούτε λέξη.

Φτύνω την ερμηνεία σας,
γαμώ την κοινωνία σας
αδιάφοροι άμα ζήσετε,
θαρρείτε θα ευτυχήσετε.

Μια νύχτα του Δεκέμβρη,
στα Εξάρχεια,
κλέψανε απ’ τα νιάτα την ελπίδα
τα υποκριτικά φορέσαν τ’ άμφια,
όμως, δεν σβήνει έτσι η κηλίδα.


Τ.Σ. (εκπαιδευτικός)
9 Δεκέμβριος 2008 10:23 μμ


ΠΗΓΗ:
Αλέξης Γρηγορόπουλος

H ιστορία ξεκινάει από παλιά...‏

Οι δυο φωτογραφίες που σας παρουσιάζουμε σήμερα τραβήχθηκαν 23 χρόνια πριν...

Τραβήχτηκαν στο Παλαιό Χημείο στις 18 Νοεμβρίου του 1985 στα γνωστά γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του έφηβου Μιχάλη Καλτεζά...

Στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε τη σύλληψη ενός "αναρχικού"...

Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπετε τον ίδιο "αναρχικό" να συλλαμβάνει έναν διαδηλωτή !

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που θεωρεί ότι η Αστυνομία δεν γνωρίζει τα μέλη των αντιεξουσιαστικών οργανώσεων...

Είναι γνωστές οι υπόγειες σχέσεις των κυβερνήσεων με τους "ταραξίες"...

Μην ξεχνάτε ότι τα επεισόδια αποτελούν ιδανική ευκαιρία για τα εκάστοτε κυβερνητικά Μ.Μ.Ε να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη...

Είναι πολύτιμες οι υπηρεσίες των αναρχικών-ασφαλιτών...


E-MAIL ΑΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ


ΠΗΓΗ:
SALONICA PRESS: "H ιστορία ξεκινάει από παλιά...‏"

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!

Πως έγινε η εξοστράκιση της σφαίρας
σύμφωνα με τον Αλέξη Κούγια
συνήγορο του κατηγορουμένου...

ΠΗΓΗ:
Το χαμομηλάκι: "Κούγιας: Αναπαράσταση"

Δύο σε ένα

Ο Αλέξης θα μπορούσε να είναι ο μικρός μου αδερφός, ο φίλος μου, ένας δικός μου άνθρωπος... θα μπορούσε να είναι ένας από εμάς. Αυτό που μας μένει τώρα είναι να αφήσουμε ένα λουλούδι στη μνήμη του, να του ευχηθούμε καλό ταξίδι και να μην ξεχάσουμε ποτέ το όνομά του και τον τρόπο με τον οποίο μας άφησε. ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
Ας μη γελιόμαστε όμως. Όλες οι καταστροφές που έγιναν τις τελευταίες μέρες δεν έγιναν στη μνήμη του Αλέξη. Αυτό ήταν απλά η αφορμή για να ξεσηκωθούν όλοι αυτοί που (για τους δικούς τους λόγους) βράζουν μέσα τους με την κατάσταση που έχει φτάσει η χώρα μας. Δε θέλω να ντρέπομαι άλλο γι’ αυτή τη χώρα, γι' αυτή την πόλη που με κάθε τρόπο διώχνει μακριά τους ανθρώπους της. Αυτές τις μέρες το συναίσθημα όλων μας και ειδικά όσων χρειάστηκε να περάσουν από το κέντρο ήταν διαφορετικό από αυτό που θα ήταν αν είχαμε πόλεμο;

Αλεξάκο... αντίο και καλό σου ταξίδι από αυτή τη θλιμένη και ντροπιασμένη χώρα... Θα σε θυμόμαστε όλοι.

Ελένη
9 Δεκέμβριος 2008 7:10 μμ
~~~~~~~

Γεια σας...
Είμαι ένα 17χρονο κορίτσι από την Κύπρο. Λυπάμαι αφάνταστα για ότι συμβαίνει στην Αθήνα, αλλά ακόμα πιο πολύ στεναχωριέμαι για το θάνατο του Αλέξη. Για όνομα του Θεού ρε παιδιά… Δεν το χωράει ο νους μου δηλαδή… Έβαλα ειδήσεις ένα ωραίο μεσημεράκι και ξαφνικά ακούω "15χρονος νεκρός από σφαίρα αστυνομικού". Εκεί έμεινα... Είχε καιρό να κλάψω έτσι για κάποιον που δεν είχα ξαναδεί… Ακόμη και τώρα που γράφω αυτό το σχόλιο τα δάκρυα τρέχουν στο πρόσωπό μου. Οργή. Είναι η μόνη λέξη που μου έρχεται αυτή τη στιγμή... Μακάρι όλα αυτά που λέγονται και γίνονται, να έφερναν πίσω τον Αλέξη... Ένα παιδί που έχασε τη ζωή του, πριν καν αυτή ξεκινήσει… -(

Γεωργία
9 Δεκέμβριος 2008 8:28 μμ


ΠΗΓΗ:
Αλέξης Γρηγορόπουλος

"Οι νόμοι ποτέ δεν ισχύουν γι’ αυτούς που φορούν στολή και κουβαλούν όπλα"

Αίσχος, Οργή, Ντροπή, Όνειδος… η Ελλάδα του 21ου αιώνα δολοφονεί τα παιδιά της, εκτελεί εν ψυχρώ το μέλλον της, τα όνειρά της, της προσδοκίες της με... συνοπτικές διαδικασίες.

Έτσι ‘έλαχε’ το Σάββατο στις 6 Δεκεμβρίου, ο τσαμπουκάς και η ανυπέρβλητη ηλιθιότητα κάποιου ‘διορισμένου’ εκτελεστή, ενός ποταπού υποκειμένου που μετρά την υπεροχή και την ανωτερότητα ακριβώς όμοια όπως ένα άγριο ζώο στη ζούγκλα, στέρησαν τη ζωή ενός αθώου μαθητή και βύθισαν το πανελλήνιο σε βαρύ πένθος. Και μήπως δυστυχώς αυτή είναι η πρώτη ή η τελευταία φορά που η Ελλάδα θα ‘θάψει’ τα όνειρα της…

Δώστε εξουσία κύριοι ανώτεροι σε ‘φελλούς’, σε ανύπαρκτους, σε ανθρώπους που λογαριάζουν την ανθρώπινη υπόσταση υποδεέστερη και από αυτή του μυρμηγκιού. Δώστε τους όπλα, κλόμπς, σιδηρολοστούς, σουγιάδες, σιδηρογροθιές, χειροβομβίδες, και ότι άλλο για να επιβάλλετε την τάξη, και με αυτά εάν χρειαστεί σκοτώστε, εξοντώστε, αφανίστε και την έσχατη ελπίδα της Ελλάδας για ένα καλύτερο αύριο.



Αντίο Αλέξη... ίσως να μην πρόλαβες να καταλάβεις ότι: ‘Οι νόμοι ποτέ δεν ισχύουν γι’ αυτούς που φορούν στολή και κουβαλούν όπλα’.
Λυπάμαι και ντρέπομαι που είμαι εκπαιδευτικός και προσπαθώ να ‘ποιώ ήθος’ σε αυτήν την Ελλάδα.

Τ. Κορδούλη
8 Δεκέμβριος 2008 7:07 μμ


ΠΗΓΗ:
Αλέξης Γρηγορόπουλος

Χάνονται οι Ιδέες;

ΑΛΕΞΗΣ

Ποιος είπε ο Αλέξης χάθηκε; Χάνονται οι Ιδέες
ή πάντοτε αστραφτοκοπούν Αγνές και Νιες κι Ωραίες;
Και ποιος την, που μπολιάστηκε ολόπρωτη μες στην Πλάση,
Ιδέα της Λευτεριάς θα μπορέσει να χαλάσει;
Και μόνη Αυτή δεν ήτανε η Ουσία του Αλέξη
-όλα του: Μάτι, Γέλιο, Φως- αυτή δεν είχε πλέξει;
Κι όταν κανείς τη Λευτεριά στον Κόσμο μας στεριώνει,
τέτοια Ψυχή, τέτοια Καρδιά ποιο Βόλι τη σκοτώνει;

Ο Αλέξης δεν εχάθηκε. Ζει γύρω μας κι εντός μας
και δίνει Φως στο Σκότος μας και Χρώματα στο Φως μας.

Και Κύριος πάντα του Καλού, που ένα είναι μαζί Του
από παντού ακούγεται η παιδική Φωνή του:

«Ό,τι, μικρός όντας εγώ, δεν πρόλαβα να κάνω
Πράξτε το σεις. Εγώ ήσυχος θα βλέπω από ’δω πάνω.
Και είμαι σίγουρος πως σεις Συντρόφια Αγωνιστές μου
όσες εγώ δεν έζησα θα ζήσετε Χαρές μου-
ότι θα φτιάξετε μια Γη που φαύλους δε θα τρέφει
και στ’ Άστρα τ’ άλλα αντρόπιαστη και χαρωπή θα γνέφει».

Γιώργης Χολιαστός

“Ανώνυμος”
7 Δεκέμβριος 2008 11:34 μμ


ΠΗΓΗ:
Αλέξης Γρηγορόπουλος

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΛΕΞΗ.

Ήταν απόγευμα, τα πάντα γύρω ήταν βουβά, ένα ελαφρύ αεράκι σκέπασε τη γη κάτω από το άσπρο πέπλο του. Γύριζαν πελώρια σύννεφα έκρυψαν το θολωμένο ουρανό, τα αστέρια έχασαν τη λάμψη τους, τα δέντρα κουνούσαν νευρικά τα φύλλα τους, τα λουλούδια μαράθηκαν, τα πουλιά χάθηκαν, στο πλατύ ρυάκι το νερό στέρεψε, ο κόσμος ήταν άκεφος, οι δρόμοι βουβοί, τα αυτοκίνητα χαμένα και μόνο δίψα για εκδίκηση ήταν χαραγμένη στις ψυχές των ανθρώπων. Όλοι απορούσαν που οφείλονταν όλα αυτά. Και ξαφνικά ΕΝΑ ΝΕΑΡΟ ΑΓΟΡΙ ΝΕΚΡΟ. Τότε όλοι κατάλαβαν γιατί συνέβη η αλλαγή στη φύση και δεν τους έδινε σημασία. Γιατί η φύση πενθούσε εσένα ΑΛΕΞΗ…. Κι αγνόησε τους άλλους. Γιατί κι η φύση δεν μπορεί να κλάψει αλλά σε πένθησε με το δικό της τρόπο: ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΕΧΑΣΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ……………..

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΛΕΞΗ.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΛΩΝΙΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ…………
11 Δεκέμβριος 2008 1:19 μμ


ΠΗΓΗ:
Αλέξης Γρηγορόπουλος

ΑΣΠΡΟ~ΜΑΥΡΟ ή ΜΑΥΡΟ~ΑΣΠΡΟ;

photo by: image.google.gr

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ' αυτιά μου δεν χωράνε υποσχέσεις
το έργο το 'χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ' τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε - αν σώζεται -
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε…

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ

“γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον”

photo by: image.google.gr

ΞΕΧΑΣΑΤΕ!

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ!
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι".

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα - μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε.

ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.

ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε, δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.

ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ.
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ.

Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ!

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα...
ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.
~~~~~~~

Η χειρόγραφη επιστολή που μοιραζόταν στην κηδεία του Αλέξη.
Τα «παιδιά»... αυτά τα «ανώριμα»... μας βάλανε πάλι τα γυαλιά…

ΠΗΓΗ:
από την ομάδα στο facebook

Άτιτλο

photo by: image.google.gr

Σηκώσανε λοιπόν τις τρύπιες τους σημαίες
και έτσι όπως έμπασε ένα κρύο ξαφνικά
οι θεωρίες πούντιασαν και πάθαν πνευμονία
και αρρωστήσανε βαριά, πολύ βαριά

Και φεύγει ο αιώνας τώρα τσακισμένος
παραμιλάει γέρος και τρελός
κι οι νοσοκόμες τον δουλεύουν όλη μέρα
κι όταν νυχτώνει σβήνουνε στο θάλαμο το φως

Σκορπίσαν ξαφνικά στους πέντε ανέμους
με κείνα εκεί τα γκρίζα λυπημένα τους παλτά
με κείνα τα πολύχρωμα απλοϊκά όνειρα τους
το τι το πως και το γιατί αυτοί το ξέρουν πιο καλά

Και μοιάζουνε σαν πλάσματα μιας άγνωστης διάστασης
οι ματωμένοι ποιητές και οι φωτεινές τους χίμαιρες
και οι αιτίες οι τρυφερές μιας άγριας επανάστασης
που δεν κατάλαβε ποτέ τον εαυτό της

Μιας άγριας επανάστασης που θα ξανασυμβεί
που θα ξανασυμβεί με χίλιους τρόπους
όσο θα υπάρχουν οι αιτίες οι παλιές
εκείνες που ανάψανε του Οκτώβρη τις φωτιές

Κύριε Κάρολε μην τους παρεξηγείς
αν δεν κατάλαβαν ποτέ τι πήγαινε να πει η λέξη υπεραξία
δεν φταις εσύ δε φταιν αυτοί δε φταίει η θεωρία
ήτανε γράμματα ψιλά μπροστά στη λέξη ελευθερία…


ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ - "τρύπιες σημαίες"

Η Ελλάδα πενθεί.

photo by: image.google.gr
photo collage: ΑΣΠΡΟ~ΜΑΥΡΟ

Χωρίς τίτλο

η φωτό από την google.gr

Κόκκινο φεγγάρι, θάλασσες τεκίλα
φύλλα πεταμένα στη φωτιά
κόκκινο φεγγάρι, κόκκινο λιμάνι
κάτι μου 'χεις κάνει, κάτι μου 'χεις κάνει

Είδα πολλούς που ζήσανε για πλάκα
είδα και άλλους που το πήραν σοβαρά
και τραβηχτήκανε και άσχημα τραβιούνται
και το πληρώσανε στο τέλος ακριβά

Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν
οι φίλοι κι ονειρεύονται, να φύγουν μακριά
οι φίλοι που δε βρήκανε, τίποτα ν' αγαπήσουν
που δεν πιστεύουν τίποτα, κανένα, πουθενά

Υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να τρελαθείς
υπάρχουν και άλλοι τόσοι για να λες υπομονή, υπομονή
όμως για μένα είναι αργά να τρελαθώ
και είναι ακόμα πιο αργά να κάνω υπομονή

Θα περιμένω άλλες μέρες, θα περιμένω άλλες μέρες
θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ
και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω
θα περιμένω άλλες μέρες, θα περιμένω άλλες μέρες
θα περιμένω άλλες μέρες...
ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ - "η μοναξιά του σχοινοβάτη"


Διάφορα, σχετικά με τα τελευταία γεγονότα,
πολύ ενδιαφέροντα θέματα και απόψεις:

BrothersGrimmFarytalles: "Η βία γεννά μονο βία"
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ...: "Για τον Αλέξη,για τα παιδιά Όλων μας..."
ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: "ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ"
TV ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ: "Να τιμωρηθούν οι ένοχοι.Να σταματήσουν οι λεηλασίες."
facebook group: "ALEXANDROS GRIGOROPOULOS (R.I.P.)"


διαβάστε το κείμενο πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:
Αλέξης Γρηγορόπουλος

τελευταία ενημέρωση

9-12-2008

Αλέξης Γρηγορόπουλος

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

Τσουκνίδα Blog

GiaNtakos channel
GiaNt Blog

GiaNtakos channel
GiaNt Blog


TV ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ


thegreek channel

Η μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα κ. Παπαδημητρίου στο MEGA
“Έρχεται ένα περιπολικό στην Τζαβέλα-Ναυαρίνου. Σταματάει το περιπολικό και κοιτάει προς τα κάτω. Σαν να έψαχναν κάτι. Διαπληκτίζονται λεκτικά με μια ομάδα μέσα από το περιπολικό με μια παρέα ανθρώπων. Δεν ήταν κουκουλοφόροι. Υπάρχουν καφετέριες εκεί και ήταν τα παιδιά. Κατεβαίνουν από το περιπολικό οι αστυνομικοί μετά από 50μ και λίγα λεπτά μετά τον λεκτικό διαπληκτισμό.

Δεν έγινε επίθεση και δεν υπάρχει σωματική επαφή. Ούτε στο περιπολικό έγινε κάποια επίθεση. Μόνο μια ομάδα ανθρώπων άρχισε να φωνάζει. Πετάχτηκαν πλαστικά δύο μπουκάλια νερό και ήταν στην θέση τους οι αστυνομικοί. Ξαναμπαίνουν στο περιπολικό και φεύγουν προς Χαριλάου Τρικούπη και γυρίζουν πεζοί με γρήγορο βήμα και φθάνουν πάλι στο ίδιο σημείο.

Στην οδό Τζαβέλα και Μεσολογγίου ήταν η ομάδα που είχαν διαπληκτιστεί. Δεν κινήθηκαν προς το μέρος τους. Υπήρχε απόσταση πάνω από 20 μέτρα. Δεν έφθασαν σώμα με σώμα. Μόνο λεκτικοί διαξιφισμοί σε απόσταση 40μ. Μετά από φωνές και βρισιές, ΤΕΙΝΕΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΚΑΙ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙ ΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. Είδα την προέκταση του χεριού του. Δεν ήταν στον αέρα.”

ΠΗΓΗ:
Τσουκνίδα Blog

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
8-12-2008