Για την Δολοφονία του Ζακ ~ About Zak's Assassination

#ZakKostopoulos #Zak
#ΖακΚωστόπουλος #Ζακ

τελευταία ενημέρωση ανάρτησης 21-9-2020

πηγή φωτό

Μια ανατριχιαστική Δολοφονία πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018 στις 13:00 στην Ομόνοια. Ανατριχιαστική, Εγκληματική, Δολοφονική, Ομοφοβική, Μικροαστική, Κοινωνική, Κρατική ιστορία που είναι λίγο από όλα όσα προαναφέρθηκαν ενώ Ζει και Αναπνέει λόγω των δύο βίντεο που βρέθηκαν από αυτόπτες μάρτυρες, και που ΑΝ ΔΕΝ υπήρχαν, τώρα θα μίλαγαν (τα συστημικά ΜΜΕ) για μια ακόμα επίθεση ληστείας ενός πρεζάκια της Ομόνοιας λόγω της ελλιπούς αστυνόμευσης και μπλα, μπλα, μπλα.

Σύμφωνα με το ιστορικό του αρθρογράφου Ζακ Κωστόπουλου στο περιοδικό antivirus διαβάζουμε για τον Ζακ ότι είναι οροθετικός queer ακτιβιστής που δραστηριοποιείται και γράφει κυρίως για θέματα που αφορούν τον HIV και τη σεξουαλικότητα αλλά και για τα ανθρώπινα δικαιώματα εν γένει. Αυτές οι ιδιότητες του και φυσικά πάνω από όλα πως ήταν ένα ενεργό μέλος αυτής της σκατένιας κοινωνίας και της κοινότητάς του έχουν σώσει την Αλήθεια μαζί και ΠάΝΩ από όλα φυσικά με την ύπαρξη των δύο επίμαχων βίντεο.

Στα βίντεο ούτε που φαίνεται αν ο Ζακ μπαίνει μέσα για να κλέψει, ενώ τον βαφτίσανε Ληστή. Και ούτε που φαίνεται πως κρατά μαχαίρι, μόνο η Αστυνομία και ο έμπορας το λένε. Ενώ ο Γρηγόρης Βαλιανάτος σημειώνει φωναχτά: "Οποιος ξαναγράψει ή ξαναπεί "ο επίδοξος ληστής" για τον άγρια δολοφονημένο Ζακ θα διαψευσθεί τόσο οικτρά που θα ντρέπεται που υπάρχει. O Zακ μπήκε στο κατάστημα μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια!!!!!(και κλειδώθηκε αυτόματα) όχι για να κλέψει αλλά για να προστατευθεί από κίνδυνο που διέτρεχε λόγω φασαρίας στο απέναντι μαγαζί που καθόταν με παρέα. Οπτικό υλικό υπάρχει. Τα υπόλοιπα στις τρομερές δίκες που έρχονται, αρχίζοντας από την Τρίτη 25 Σεπτ. #tremete"

Το Παιδί ~ The Child

"...θυμάμαι που γελούσες

να μείνω μου ζητούσες

παιδί..."

"...θα `ρθει μια μέρα ένα παιδί, 

τη μέρα που (αν) επι(σ)τρέψεις, 

θα `ρθει αυτό, μην το γυρέψεις,

και θα σου πει..."

Σιωπή (1993)
στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Παύλος Παυλίδης

Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.

Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.

Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.