24/09/2018

Για την Δολοφονία του Ζακ ~ About Zak's Assassination

#ZakKostopoulos #Zak
#ΖακΚωστόπουλος #Ζακ
τελευταία ενημέρωση ανάρτησης 21-9-2020

Μια ανατριχιαστική Δολοφονία πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018 στις 13:00 στην Ομόνοια. Ανατριχιαστική, Εγκληματική, Δολοφονική, Ομοφοβική, Μικροαστική, Κοινωνική, Κρατική ιστορία που είναι λίγο από όλα όσα προαναφέρθηκαν ενώ Ζει και Αναπνέει λόγω των δύο βίντεο που βρέθηκαν από αυτόπτες μάρτυρες, και που ΑΝ ΔΕΝ υπήρχαν, τώρα θα μίλαγαν (τα συστημικά ΜΜΕ) για μια ακόμα επίθεση ληστείας ενός πρεζάκια της Ομόνοιας λόγω της ελλιπούς αστυνόμευσης και μπλα, μπλα, μπλα.

Σύμφωνα με το ιστορικό του αρθρογράφου Ζακ Κωστόπουλου στο περιοδικό antivirus διαβάζουμε για τον Ζακ ότι είναι οροθετικός queer ακτιβιστής που δραστηριοποιείται και γράφει κυρίως για θέματα που αφορούν τον HIV και τη σεξουαλικότητα αλλά και για τα ανθρώπινα δικαιώματα εν γένει. Αυτές οι ιδιότητες του και φυσικά πάνω από όλα πως ήταν ένα ενεργό μέλος αυτής της σκατένιας κοινωνίας και της κοινότητάς του έχουν σώσει την Αλήθεια μαζί και ΠάΝΩ από όλα φυσικά με την ύπαρξη των δύο επίμαχων βίντεο.


Στα βίντεο ούτε που φαίνεται αν ο Ζακ μπαίνει μέσα για να κλέψει, ενώ τον βαφτίσανε Ληστή. Και ούτε που φαίνεται πως κρατά μαχαίρι, μόνο η Αστυνομία και ο έμπορας το λένε. Ενώ ο Γρηγόρης Βαλιανάτος σημειώνει φωναχτά: "Οποιος ξαναγράψει ή ξαναπεί "ο επίδοξος ληστής" για τον άγρια δολοφονημένο Ζακ θα διαψευσθεί τόσο οικτρά που θα ντρέπεται που υπάρχει. O Zακ μπήκε στο κατάστημα μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια!!!!!(και κλειδώθηκε αυτόματα) όχι για να κλέψει αλλά για να προστατευθεί από κίνδυνο που διέτρεχε λόγω φασαρίας στο απέναντι μαγαζί που καθόταν με παρέα. Οπτικό υλικό υπάρχει. Τα υπόλοιπα στις τρομερές δίκες που έρχονται, αρχίζοντας από την Τρίτη 25 Σεπτ. #tremete"


Τα βίντεο ΔΕΝ θα τα αναπαράγουμε. Με μία απλή αναζήτηση στο YouTube θα τα βρείτε εύκολα.

Το χειρότερο όμως πέρα και πάνω από την συμπεριφορά των "νοικοκυραίων" στην Ομόνοια και τη Δολοφονική στάση για άλλη μια φορά της αστυνομίας είναι πως ο νόμος του Λυντς και ο κυρ-Παντελής, για εμάς που ασχολούμαστε ενεργά στα κυρίαρχα Social Media της εποχής μας (facebook, twitter, youtube), βλέπουμε πως είναι η πλειοψηφούσα τάση στην ελληνική κοινωνία και να ακολουθούν ασθμαίνοντας οι άλλες δύο, αυτή της αδιαφορίας και αυτή της αλληλεγγύης τελευταία.

Τα δικά μας Λαϊκά-Εργατικά Δικαστήρια (τα παλιά του βουνού) ΔΕΝ έχουν (είχαν) καμιά απολύτως σχέση με το λυντσάρισμα και την αυτοδικία. Έχουν σχέση με την Δικαιοσύνη, την Αξιοπρέπεια και τον Σεβασμό στον Άνθρωπο πάνω από όλα. Ελπίζουμε μόνο να γίνουν πράξη κάποια στιγμή αυτά στην γΕλλάδα. Και εμείς -ένα είναι σίγουρο- ΔΕΝ θα αρχίσουμε από τους φτωχοδιάβολους μπινέδες λούμπεν μικροαστούς νοικοκυραίους αλλά από αυτούς που τους "γεννούν". Αυτοί Ξέρουν.

Αντίο Ζακ.
Ελπίζω να λάμψει η Αλήθεια και να εκδικηθούμε για την εν ψυχρώ Δολοφονία σου.
#RestInPower



χρήσιμοι σύνδεσμοι για τον Ζακ
τελευταία ενημέρωση 30-11-2018 


τα social media του Ζακ

συνεντεύξεις


επικαιρότητα


twitter hashtags


~/|\~

*υστερόγραφο
Στη σελίδα του Ζακ στην τελευταία του ανάρτηση γράψαμε:

Άρης Ελάτης #RestInPower Zak.
Οι Κυρ-Παντελήδες πάντα θα είναι οι βασικοί μας εχθροί.

Άρης Ελάτης Να το πω και διαφορετικά: χωρίς Ταξικό προσανατολισμό και χειραφέτηση είμαστε χαμένοι. Αυτό επ' ουδενί δεν νοείται πως ο πόλεμος είναι μόνο με την άλλη Τάξη. Η κρίσιμη μάχη ΠάΝΤΑ θα είναι ενδοΤαξική αφού μιλώ πάντα για τους "από κάτω", εφόσον σε αυτήν την Τάξη ανήκω. Οι "από πάνω" μια χαρά ξέρουν να ενώνονται ΠάΝΤΑ γύρω από τα συμφέροντα τους.

Άρα, το πρόβλημα μας θα είναι ΠάΝΤΑ εκείνα τα ανθρώπινα ρετάλια (υπάρχουν και πάρα πολλοί ζωό"φιλοι" ανάμεσα τους) που ενώ ΔΕΝ ανήκουν στην άρχουσα Τάξη είναι ο Δούρειος Ίππος της μέσα στην δικιά μας Τάξη, όπου εκούσια ή ακούσια, παίζουν το παιχνίδι της με τους δικούς της ΠάΝΤΑ βέβαια κανόνες: ξεκινώντας με την Ιδιοκτησία και τον Μισθό.



~/|\~

Επίσης βάζουμε και το τραγούδι-ύμνο...
...του διαχρονικά αμετανόητου πλειοψηφούντα κυρ-Παντελή:

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη tv,
τρως τροφή πνευματική.

Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιός σου μοναχά να ‘ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί
δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ‘ συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη;
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά;

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έντρομε, άβουλε συ φασουλή
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σκατά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.

... και τρεις υπέροχες εκδοχές του από Magic De Spell (live & audio)
και φυσικά από τον Πάνο Τζαβέλα.



ΚΥΡΑ ΚΑΤΙΝΑ
(Στίχοι - μουσική - ερμηνεία: Δημήτρης Μητσοτάκης)

Κυρά Κατίνα σπλαχνική που κάνεις το σταυρό σου 
μόλις μπανίσεις εκκλησιά και λες στον διπλανό σου
γι' αυτούς τους μαύρους κι άραχλους που βρόμισαν τη χώρα
και έχουν κλέψει τις δουλειές που να τους πνίξει μπόρα.

Κυρά Κατίνα σπλαχνική που βρίζεις κάθε ξένο
στη λαϊκή, στην αγορά, στο τρόλεϊ, στο τρένο
λησμόνησες τον μπάρμπα σου που σέρνονταν στις τρύπες
στου ορυχείου τις στοές, στων καραβιών τις πίπες.

Πού είναι τα καμάρια σου, ο Γιώργος κι η Μαρία;
Ο γιος σου πήγε Καναδά κι η κόρη Αυστραλία 
και σου 'ρχονται τα δάκρυα και σου χαλούν τη μάσκα
όταν σου λένε: “δεν θα 'ρθω μανούλα μου, το Πάσχα”.

Κυρά Κατίνα σπλαχνική που ξέρεις κάθε άγιο
κάνε και μία προσευχή για 'κείνο το ναυάγιο
που είχε μέσα το παιδί, τη μάνα, τον πατέρα
και μόλις έπιασαν στεριά τους έριξαν μια σφαίρα.

Κυρά Κατίνα μου πιστή που αγαπάς αλλήλους
και περιτριγυρίζεσαι απ΄ του Αδόλφου φίλους
το αίμα είν' στα χέρια σου, τα λόγια σου πιστόλι
κανένανε δεν σκότωσες μα έχουν πεθάνει όλοι.

Πού είναι τα καμάρια σου, ο Γιάννης κι η Ελένη;
Στα ξένα βρωμοέλληνες και στην Ελλάδα ξένοι
κι αφού μιλάς με τον Θεό, για 'κείνα προσευχήσου
γιατί στην άλλη τη φουρνιά θα 'ναι και το παιδί σου.



Παύλος Παυλίδης & B-movies - " Ένα αλλιώτικο παιδάκι "
Στίχοι - Μουσική : Παύλος Παυλίδης
Σενάριο - Σκηνοθεσία : Μαρίνα Δανέζη

Όσους κλωτσάνε με μανία μπρος στα μάτια μας 
τον πληγωμένο κι αβοήθητο εαυτό τους 
τους περιμένει ένα φίδι μες στον ύπνο τους 
έχει τρυπώσει ήδη μέσα στ' όνειρο τους.

Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους 
αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους 
βάφουν με αίματα τα χέρια ως τους αγκώνες τους 
κι ύστερα πλένουνε τα πεζοδρόμια τους. 

Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου 
μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου 
χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε 
απόψε λέω ν' ανατινάξω την καρδιά μου.

Όσους κοιτάζουν παγωμένα και αδιάφορα 
ένα παιδί που απλά δεν ήταν το δικό τους 
τους περιμένει ένα φίδι στο σαλόνι τους 
έχει στοιχειώσει ξαφνικά το σπιτικό τους. 

Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους 
αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους 
ανασηκώσαν πάλι αδιάφορα τους ώμους τους 
και επιστρέψαν ένας ένας στη δουλειά τους. 

Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου 
φυσάει μέσα μου ένα όμορφο αεράκι 
χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε 
τρομάζουνε γιατί είσαι αλλιώτικο παιδάκι. 

Είναι οι ίδιοι που χλευάζουν μπρος στα μάτια μας 
κάποιον που είναι έτοιμος να πέσει στο κενό τους 
γαβγίζουν "πέσε" και όπως τρέχουνε τα σάλια τους 
στέκονται ακίνητοι μπροστά στο κινητό τους. 

Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους 
αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους 
στη λερωμένη τους φωλιά ανακραυγάζοντες 
διαρρηγνύουν με οργή τα ιμάτια τους. 

Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου 
δεν είμαι άγγελος και ίσως μου αξίζει 
που μες στην έρημο των πόλεων η ψυχή μου 
κάτω απ’ τον ήλιο διψασμένη τριγυρίζει. 

Μα ίσως η δίψα μου μια μέρα να μαζέψει 
τα μαύρα σύννεφα του κόσμου και πριν φύγω 
ν’ αστράψει μέσα στην ψυχή μου και να βρέξει 
και να ξεπλύνει αυτή τη θλίψη έστω για λίγο. 

Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου 
δεν ξέρω αν θ’ αντέξω αυτή τη νύχτα μόνος 
αν τα αλλιώτικα παιδιά είναι παιδιά μου 
αν είμαι θύμα ή αν είμαι δολοφόνος.

Έχουνε φράξει από χρόνια τον ορίζοντα 
με σύρματα κι αγκάθια οι νομοθέτες 
κι όλο μας φέρνουν με φορεία στα επείγοντα 
με πρόσωπα σκισμένα τους δραπέτες 
κι όπως κοιτάμε προς το μέρος που κοιτάζανε 
τα πρόσωπα μας όλο μοιάζει να κοιτάμε 
που μας κοιτούν με απορία τόσο επίμονα 
που δεν αντέχουμε και τους χαμογελάμε 
μα αν γελάσουνε κι αυτοί τότε αλίμονο 
είχαμε πάντα τόσα πράγματα να πούμε 
για όλα αυτά που εμείς ποτέ μας δεν τολμήσαμε 
για όσα τι κρίμα ούτε τώρα εδώ τολμούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: