Που οδηγείται η επαγγελματική και τεχνική εκπαίδευση σύμφωνα με το νόμο 3475.
28-Ιουν-2008 Απο ΕΠΙΚΑΙΡΟ
Από τον Σακατζή Δημήτριο
Εκπαιδευτικό Νοσηλευτικής ΠΕ1810
Email: Sakatzis@sch.gr
Με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και επειδή υπάρχει η κατηγορία ότι δεν υπάρχουν θεσμικά αιτήματα και ότι η μόνη επιδίωξη είναι η μισθολογική ανέλιξη, θα ήταν χρήσιμη μια αναφορά σε ένα βασικό αίτημα το οποίο δεν έτυχε της ανάλογης δημοσιοποίησης. Στις 4 Ιουλίου 2006 ψηφίστηκε από τη βουλή το νομοσχέδιο για την Τεχνική και Επαγγελματική εκπαίδευση που προβλέπει την κατάργηση των ΤΕΕ και την μετατροπή τους σε ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ….
Η κριτική στο νομοσχέδιο περιορίζεται μόνο στο περιεχόμενο του και, όχι στο γεγονός ότι ψηφίστηκε δύο μήνες πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, με ότι αυτό σημαίνει για την ενημέρωση των εκπαιδευτικών και των μαθητών για τον τύπο του λυκείου που θα λειτουργήσει.
Το νομοσχέδιο 3475:
• Στα άρθρα 1 και 2 αναφέρει ότι η δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση, που αποτελείται από τα ΕΠΑ.Λ. και τις ΕΠΑ.Σ., αποβλέπει στο συνδυασμό της γενικής παιδείας με την τεχνική επαγγελματική γνώση έτσι ώστε οι απόφοιτοι να είναι ικανοί να απασχοληθούν με επιτυχία σε ορισμένα επαγγέλματα ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα.
Στο άρθρο 10 όμως, που αφορά την λειτουργία των ΕΠΑ.Σ., αναφέρει ότι δεν θα διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας, ούτε η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι εφικτή. Συμβαίνει, δηλαδή, το εξής παράδοξο: Ενώ το νομοσχέδιο εντάσσει τις ΕΠΑ.Σ. στην επαγγελματική εκπαίδευση, δεν τις προσδίδει κανένα από τα χαρακτηριστικά αυτής, αλλά τις περιγράφει σαν κατάρτιση.
Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από σαράντα χρόνια, τότε που λειτουργούσαν οι κατώτερες και μέσες τεχνικές σχολές, παρέχονταν και διδάσκονταν μαθήματα γενικής παιδείας. Σήμερα, που οι απαιτήσεις στην αγορά εργασίας είναι πολλαπλάσιες και για να μπορέσει να ανταποκριθεί κάποιος θα πρέπει να έχει όχι μόνο αυξημένες και εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά και γενική ανθρωπιστική παιδεία, το νομοσχέδιο αυτό καταργεί εντελώς τα μαθήματα γενικής παιδείας.
• Στα άρθρα 5 και 11, το νομοσχέδιο επιφέρει ένα μεγάλο πλήγμα στη βασική αρχή των ευκαιριών μάθησης και εκπαίδευσης. Αν ένας μαθητής κάνει μια λανθασμένη επιλογή, θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή.
Το νομοσχέδιο δεν επιτρέπει την εγγραφή των αποφοίτων γενικού λυκείου στα
ΕΠΑ.Λ. και αντίστροφα. Το επιχείρημα ότι δεν μπορεί ένας μαθητής να τελειώνει δυο ισότιμα σχολεία είναι αστήρικτο, διότι ισότιμοι τίτλοι είναι αυτοί που έχουν το ίδιο περιεχόμενο εκπαίδευσης.
Που οδηγεί αυτή η απόφαση; Οι απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου και του ΕΠΑ.Λ. (σε τρία χρόνια) που δεν θα εισάγονται σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (βάση του 10) οδηγούνται ή σε σπουδές στο εξωτερικό ή στα -ιδιωτικά κυρίως- Ι.Ε.Κ.
• Στο άρθρο 6 και στο άρθρο 12 παράγραφος 2, τα επαγγελματικά δικαιώματα που θα αποκτήσουν οι απόφοιτοι της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, πτυχίου επιπέδου 3, παραπέμπονται στις διατάξεις του ν. 2009/1992. Ο νόμος αυτός είναι ξεπερασμένος από την οδηγία της Ε.Ο.Κ. Άρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούν τα ΕΠΑ.Λ. και οι ΕΠΑ.Σ. να χορηγήσουν το αντίστοιχο πτυχίο.
Η Ευρωπαϊκή οδηγία αναφέρει ότι το πτυχίο επιπέδου 3 θα χορηγείται μετά από ένα μεταλυκειακό έτος εκπαίδευσης. Τη σημαντική αυτή παράμετρο το νομοσχέδιο εσκεμμένα δεν την λαμβάνει υπόψη του. Αυτό σημαίνει ότι η τεχνική, επαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα χορηγεί μόνο πτυχίο επιπέδου 2, έτσι οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑ.Σ. θα υποχρεωθούν να φοιτήσουν σ’ ένα -ιδιωτικό κυρίως- Ι.Ε.Κ. για ένα χρόνο για να αποκτήσουν πτυχίο επιπέδου 3.
• Το άρθρο 14 παράγραφος 2, αναφέρει ότι πλην του Υπουργείου Παιδείας, μπορούν να λειτουργήσουν επαγγελματικές σχολές και σε άλλα Υπουργεία. (παρά την αντίθετη εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου) Το τρέχον σχολικό έτος στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. δεν λειτουργούν ΕΠΑ.Σ. ενώ στα άλλα υπουργεία (Υγείας, Τουρισμού κλπ) λειτουργούν. Πως είναι δυνατόν το υπουργείο που είναι υπεύθυνο για την Παιδεία να μην είναι έτοιμο, ενώ τα άλλα υπουργεία να είναι; Ποια μαθήματα διδάσκονται και ποια βιβλία διαβάζουν οι μαθητές; Σε ποια ωρολόγια προγράμματα στηρίζονται; Ποιοι καθηγητές διδάσκουν; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα συμβαίνει αυτό;
Είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι την ευθύνη για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, πρέπει να την φέρει ένας ενιαίος φορέας. Αυτός ο φορέας θα ανήκει αποκλειστικά στο Υπουργείο Παιδείας. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει ο καλύτερος δυνατός συντονισμός με στόχο την άμεση σύνδεση εκπαίδευσης, κατάρτισης και αγοράς εργασίας, καθώς και ενιαίος μηχανισμός πιστοποίησης της παρεχόμενης γνώσης και αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
• Το άρθρο 19 επιφέρει σύγχυση και αβεβαιότητα σχετικά με το εργασιακό καθεστώς και τις θέσεις εργασίας των εκπαιδευτικών στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση. Πόσοι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί, θα προκύψουν από την κατάργηση και τη μη εγγραφή μαθητών στα απογευματινά Τ.Ε.Ε.; Πόσοι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί γενικών μαθημάτων θα προκύψουν από την πλήρη κατάργηση των μαθημάτων γενικής παιδείας της ΕΠΑ.Σ.; Πόσοι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων θα προκύψουν εξαιτίας της μείωσης των μαθημάτων ειδικοτήτων, αλλά και την πλήρη κατάργηση αρκετών από αυτές στα ΕΠΑ.Λ.; Ποιοι εκπαιδευτικοί και με ποια κριτήρια θα μετατεθούν στα ΕΠΑ.Λ. και ποιοι στις ΕΠΑ.Σ.;.
Μια απλή ανάλυση των παραπάνω παρατηρήσεων οδηγεί στην εξαγωγή δύο βασικών συμπερασμάτων:
1. Το νομοσχέδιο προωθεί με κάθε τρόπο τους μαθητές στα Ι.Ε.Κ. (κυρίως στα ιδιωτικά ). Επειδή γίνεται συζήτηση για αναβάθμιση των Ι.Ε.Κ., η αναβάθμιση δεν πρέπει να είναι μόνο θεσμική αλλά και χρηματική (τα περισσότερα από τα 116 κρατικά Ι.Ε.Κ. που λειτουργούν τη φετινή σχολική χρονιά, στεγάζονται και πραγματοποιούν τις εργαστηριακές τους ασκήσεις στα ήδη υπάρχοντα Τ.Ε.Ε. και Σ.Ε.Κ.). Χωρίς χρηματική αναβάθμιση πως θα ανταγωνιστούν τα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ; Αλλά και πόσους μαθητές μπορούν να απορροφήσουν τα 116 κρατικά Ι.Ε.Κ.;
2. Η λειτουργία των ΕΠΑ.Σ. και σε άλλα υπουργεία οδηγεί ένα σημαντικό αριθμό μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκτός του Υπουργείου Παιδείας. Εξηγείται έτσι, το γεγονός γιατί στις ΕΠΑ.Σ. δεν διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας και δεν δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τι πετυχαίνει με αυτό το ΥΠΕΠΘ:
• Αντί να αυξήσει τις δαπάνες για την Παιδεία μειώνει τον αριθμό των μαθητών που υπάγονται σ’ αυτό.
• Έτσι η ακριβή τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση (εργαστηριακός εξοπλισμός, δύο καθηγητές σε τμήμα με 16 μαθητές ), χρειάζεται λιγότερα χρήματα.
Θυμίζει το παράδειγμα της φτωχής οικογένειας με πέντε παιδιά, όπου τα δύο μεγαλύτερα εργάζονται για να σπουδάσουν τα υπόλοιπα.
- Τόσο φτωχή είναι η Ελλάδα;
- Αυτή είναι η επένδυση στην Παιδεία;
- Ποιο κράτος θέλει να έχει αμόρφωτους πολίτες (υδραυλικούς, μηχανικούς, νοσηλευτές κλπ) και ποιο είναι το μέλλον του;
ΠΗΓΗ:
http://www.epikairo.gr/
http://www.epikairo.gr/?p=1614
28-Ιουν-2008 Απο ΕΠΙΚΑΙΡΟ
Από τον Σακατζή Δημήτριο
Εκπαιδευτικό Νοσηλευτικής ΠΕ1810
Email: Sakatzis@sch.gr
Με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και επειδή υπάρχει η κατηγορία ότι δεν υπάρχουν θεσμικά αιτήματα και ότι η μόνη επιδίωξη είναι η μισθολογική ανέλιξη, θα ήταν χρήσιμη μια αναφορά σε ένα βασικό αίτημα το οποίο δεν έτυχε της ανάλογης δημοσιοποίησης. Στις 4 Ιουλίου 2006 ψηφίστηκε από τη βουλή το νομοσχέδιο για την Τεχνική και Επαγγελματική εκπαίδευση που προβλέπει την κατάργηση των ΤΕΕ και την μετατροπή τους σε ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ….
Η κριτική στο νομοσχέδιο περιορίζεται μόνο στο περιεχόμενο του και, όχι στο γεγονός ότι ψηφίστηκε δύο μήνες πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, με ότι αυτό σημαίνει για την ενημέρωση των εκπαιδευτικών και των μαθητών για τον τύπο του λυκείου που θα λειτουργήσει.
Το νομοσχέδιο 3475:
• Στα άρθρα 1 και 2 αναφέρει ότι η δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση, που αποτελείται από τα ΕΠΑ.Λ. και τις ΕΠΑ.Σ., αποβλέπει στο συνδυασμό της γενικής παιδείας με την τεχνική επαγγελματική γνώση έτσι ώστε οι απόφοιτοι να είναι ικανοί να απασχοληθούν με επιτυχία σε ορισμένα επαγγέλματα ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα.
Στο άρθρο 10 όμως, που αφορά την λειτουργία των ΕΠΑ.Σ., αναφέρει ότι δεν θα διδάσκονται μαθήματα γενικής παιδείας, ούτε η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι εφικτή. Συμβαίνει, δηλαδή, το εξής παράδοξο: Ενώ το νομοσχέδιο εντάσσει τις ΕΠΑ.Σ. στην επαγγελματική εκπαίδευση, δεν τις προσδίδει κανένα από τα χαρακτηριστικά αυτής, αλλά τις περιγράφει σαν κατάρτιση.
Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από σαράντα χρόνια, τότε που λειτουργούσαν οι κατώτερες και μέσες τεχνικές σχολές, παρέχονταν και διδάσκονταν μαθήματα γενικής παιδείας. Σήμερα, που οι απαιτήσεις στην αγορά εργασίας είναι πολλαπλάσιες και για να μπορέσει να ανταποκριθεί κάποιος θα πρέπει να έχει όχι μόνο αυξημένες και εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά και γενική ανθρωπιστική παιδεία, το νομοσχέδιο αυτό καταργεί εντελώς τα μαθήματα γενικής παιδείας.
• Στα άρθρα 5 και 11, το νομοσχέδιο επιφέρει ένα μεγάλο πλήγμα στη βασική αρχή των ευκαιριών μάθησης και εκπαίδευσης. Αν ένας μαθητής κάνει μια λανθασμένη επιλογή, θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή.
Το νομοσχέδιο δεν επιτρέπει την εγγραφή των αποφοίτων γενικού λυκείου στα
ΕΠΑ.Λ. και αντίστροφα. Το επιχείρημα ότι δεν μπορεί ένας μαθητής να τελειώνει δυο ισότιμα σχολεία είναι αστήρικτο, διότι ισότιμοι τίτλοι είναι αυτοί που έχουν το ίδιο περιεχόμενο εκπαίδευσης.
Που οδηγεί αυτή η απόφαση; Οι απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου και του ΕΠΑ.Λ. (σε τρία χρόνια) που δεν θα εισάγονται σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (βάση του 10) οδηγούνται ή σε σπουδές στο εξωτερικό ή στα -ιδιωτικά κυρίως- Ι.Ε.Κ.
• Στο άρθρο 6 και στο άρθρο 12 παράγραφος 2, τα επαγγελματικά δικαιώματα που θα αποκτήσουν οι απόφοιτοι της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, πτυχίου επιπέδου 3, παραπέμπονται στις διατάξεις του ν. 2009/1992. Ο νόμος αυτός είναι ξεπερασμένος από την οδηγία της Ε.Ο.Κ. Άρα σε καμία περίπτωση δεν μπορούν τα ΕΠΑ.Λ. και οι ΕΠΑ.Σ. να χορηγήσουν το αντίστοιχο πτυχίο.
Η Ευρωπαϊκή οδηγία αναφέρει ότι το πτυχίο επιπέδου 3 θα χορηγείται μετά από ένα μεταλυκειακό έτος εκπαίδευσης. Τη σημαντική αυτή παράμετρο το νομοσχέδιο εσκεμμένα δεν την λαμβάνει υπόψη του. Αυτό σημαίνει ότι η τεχνική, επαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα χορηγεί μόνο πτυχίο επιπέδου 2, έτσι οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑ.Σ. θα υποχρεωθούν να φοιτήσουν σ’ ένα -ιδιωτικό κυρίως- Ι.Ε.Κ. για ένα χρόνο για να αποκτήσουν πτυχίο επιπέδου 3.
• Το άρθρο 14 παράγραφος 2, αναφέρει ότι πλην του Υπουργείου Παιδείας, μπορούν να λειτουργήσουν επαγγελματικές σχολές και σε άλλα Υπουργεία. (παρά την αντίθετη εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου) Το τρέχον σχολικό έτος στο ΥΠ.Ε.Π.Θ. δεν λειτουργούν ΕΠΑ.Σ. ενώ στα άλλα υπουργεία (Υγείας, Τουρισμού κλπ) λειτουργούν. Πως είναι δυνατόν το υπουργείο που είναι υπεύθυνο για την Παιδεία να μην είναι έτοιμο, ενώ τα άλλα υπουργεία να είναι; Ποια μαθήματα διδάσκονται και ποια βιβλία διαβάζουν οι μαθητές; Σε ποια ωρολόγια προγράμματα στηρίζονται; Ποιοι καθηγητές διδάσκουν; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα συμβαίνει αυτό;
Είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι την ευθύνη για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, πρέπει να την φέρει ένας ενιαίος φορέας. Αυτός ο φορέας θα ανήκει αποκλειστικά στο Υπουργείο Παιδείας. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρχει ο καλύτερος δυνατός συντονισμός με στόχο την άμεση σύνδεση εκπαίδευσης, κατάρτισης και αγοράς εργασίας, καθώς και ενιαίος μηχανισμός πιστοποίησης της παρεχόμενης γνώσης και αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
• Το άρθρο 19 επιφέρει σύγχυση και αβεβαιότητα σχετικά με το εργασιακό καθεστώς και τις θέσεις εργασίας των εκπαιδευτικών στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση. Πόσοι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί, θα προκύψουν από την κατάργηση και τη μη εγγραφή μαθητών στα απογευματινά Τ.Ε.Ε.; Πόσοι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί γενικών μαθημάτων θα προκύψουν από την πλήρη κατάργηση των μαθημάτων γενικής παιδείας της ΕΠΑ.Σ.; Πόσοι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων θα προκύψουν εξαιτίας της μείωσης των μαθημάτων ειδικοτήτων, αλλά και την πλήρη κατάργηση αρκετών από αυτές στα ΕΠΑ.Λ.; Ποιοι εκπαιδευτικοί και με ποια κριτήρια θα μετατεθούν στα ΕΠΑ.Λ. και ποιοι στις ΕΠΑ.Σ.;.
Μια απλή ανάλυση των παραπάνω παρατηρήσεων οδηγεί στην εξαγωγή δύο βασικών συμπερασμάτων:
1. Το νομοσχέδιο προωθεί με κάθε τρόπο τους μαθητές στα Ι.Ε.Κ. (κυρίως στα ιδιωτικά ). Επειδή γίνεται συζήτηση για αναβάθμιση των Ι.Ε.Κ., η αναβάθμιση δεν πρέπει να είναι μόνο θεσμική αλλά και χρηματική (τα περισσότερα από τα 116 κρατικά Ι.Ε.Κ. που λειτουργούν τη φετινή σχολική χρονιά, στεγάζονται και πραγματοποιούν τις εργαστηριακές τους ασκήσεις στα ήδη υπάρχοντα Τ.Ε.Ε. και Σ.Ε.Κ.). Χωρίς χρηματική αναβάθμιση πως θα ανταγωνιστούν τα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ; Αλλά και πόσους μαθητές μπορούν να απορροφήσουν τα 116 κρατικά Ι.Ε.Κ.;
2. Η λειτουργία των ΕΠΑ.Σ. και σε άλλα υπουργεία οδηγεί ένα σημαντικό αριθμό μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκτός του Υπουργείου Παιδείας. Εξηγείται έτσι, το γεγονός γιατί στις ΕΠΑ.Σ. δεν διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας και δεν δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τι πετυχαίνει με αυτό το ΥΠΕΠΘ:
• Αντί να αυξήσει τις δαπάνες για την Παιδεία μειώνει τον αριθμό των μαθητών που υπάγονται σ’ αυτό.
• Έτσι η ακριβή τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση (εργαστηριακός εξοπλισμός, δύο καθηγητές σε τμήμα με 16 μαθητές ), χρειάζεται λιγότερα χρήματα.
Θυμίζει το παράδειγμα της φτωχής οικογένειας με πέντε παιδιά, όπου τα δύο μεγαλύτερα εργάζονται για να σπουδάσουν τα υπόλοιπα.
- Τόσο φτωχή είναι η Ελλάδα;
- Αυτή είναι η επένδυση στην Παιδεία;
- Ποιο κράτος θέλει να έχει αμόρφωτους πολίτες (υδραυλικούς, μηχανικούς, νοσηλευτές κλπ) και ποιο είναι το μέλλον του;
ΠΗΓΗ:
http://www.epikairo.gr/
http://www.epikairo.gr/?p=1614
