Η μακρόχρονη διαμάχη μεταξύ Ινδίας - Πακιστάν είναι μόνο μια αφορμή για τη σφαγή της περασμένης βδομάδας στην Ινδία. Όμως, καθώς αυτές οι δύο χώρες είναι πυρηνικές δυνάμεις και βρίσκονται σε μια περιοχή έντονων γεωπολιτικών τριβών καλό θα είναι να προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ματιά πίσω από τα προσχήματα.
Μια σειρά από λόγους μετατρέπουν αυτόματα αυτήν την τοπική διαμάχη σε παγκόσμιο πρόβλημα. Ας τους δούμε συνοπτικά: 1) Ινδία και Πακιστάν διαθέτουν αμφότερες πυρηνικά όπλα. 2) Ο πληθυσμός των δύο χωρών συνολικά ξεπερνά το 1/6 του πληθυσμού του πλανήτη. 3) Η Ινδία πρόσφατα διασυνδέθηκε στενότερα με τα αμερικανικά συμφέροντα συνάπτοντας συμφωνία πυρηνικής συνεργασίας με την Ουάσιγκτον. 4) Το Πακιστάν απάντησε συνάπτοντας ανάλογη συμφωνία πυρηνικής συνεργασίας με την Κίνα. Με πιο απλά λόγια αυτή η τοπική (περιφερειακή ) διαμάχη προσφέρει όλες τις δυνατότητες να μετατραπεί σε πεδίο έμμεσης σύγκρουσης υπερδυνάμεων.
Αναζητώντας τον καταλύτη της τρέχουσας έντασης των γεωπολιτικών τριβών στην περιοχή θα πρέπει να σταθούμε στην αδυναμία των ΗΠΑ να ελέγξουν την κατάσταση στο Πακιστάν. Ο λόγος αυτής της αδυναμίας είναι απλός. Ο λαός του Πακιστάν είναι θρησκευτικά - ηθικά αλληλέγγυος και φυλετικά συγγενής με το λαό του Αφγανιστάν. Καμία Πακιστανική κυβέρνηση - μαριονέτα των ΗΠΑ δε θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη λαϊκή νομιμοποίηση όσο εξυπηρετούσε τους αμερικανούς στον πόλεμό τους κατά του Αφγανιστάν. Ο αμερικανόφιλος Περβέζ Μουσάραφ έπεσε. Η ελεγχόμενη από τους αμερικανούς «δημοκρατική μετάβαση» ναυάγησε στο ξεκίνημά της με τη δολοφονία της Μπενζαμίρ Μπούτο τον Δεκέμβρη του 2007 λίγο πριν κερδίσει τις εκλογές.
Η αμερικανική στρατηγική επιδίωξη για τον στρατιωτικό έλεγχο του Αφγανιστάν, μοιραία αποσταθεροποιεί και το Πακιστάν. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι όταν η νέα Πακιστανική κυβέρνηση από τις αρχές του 2008 επιχείρησε να εμποδίσει τις αμερικανικές επιδρομές από το έδαφός της χώρας κατά του Αφγανιστάν, οι αμερικανοί άρχισαν να βομβαρδίζουν και τα εδάφη του Πακιστάν. Στο πλαίσιο αυτό ίσως επίσης δεν είναι τυχαία μια άλλη θεαματική τρομοκρατική ενέργεια τον περασμένο Σεπτέμβρη που «εξαφάνισε» στην κυριολεξία το Marriot Hotel της Πακιστανικής πρωτεύουσας.
Ενδεικτικό της πλήρους απορρύθμισης των σχέσεων ΗΠΑ - Πακιστάν είναι το γεγονός ότι από τον περασμένο Αύγουστο και μέχρι σήμερα πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 20 ευρείας κλίμακας αεροπορικές επιδρομές αμερικανικές δυνάμεις εναντίον θέσεων ανταρτών (Ταλιμπάν ή μαχητών που φέρονται να συνδέονται με την Αλ Κάιντα) στο βορειοδυτικό Πακιστάν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, με αποτέλεσμα να υπάρξουν εκατοντάδες νεκροί άμαχοι Πακιστανοί.
Η υπενθύμιση των γεγονότων που αναφέρθηκαν πιο πάνω βοηθά ίσως να τοποθετήσουμε τη σφαγή της περασμένης βδομάδας στη Βομβάη στη θέση της, στο αιματοβαμμένο πάζλ της περιοχής και να αποτολμήσουμε μια εξήγηση: Ο Πακιστανικός μουσουλμανικός εξτρεμισμός, προφανώς δεν έχει χέρια τόσο μακριά που μπορούν να αγγίξουν τις ΗΠΑ. Μπορούν , ωστόσο, εύκολα να κινηθούν κατά των στηριγμάτων της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή όπως είναι η Ινδία.
Η αδυναμία της Ουάσιγκτον να ισορροπήσει στο τεντωμένο σχοινί των σχέσεων μεταξύ Πακιστάν - Ινδίας θα αποτελέσει το πρώτο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει στη Διεθνή Σκακιέρα ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ο Ομπάμα, έχει δεσμευτεί πως θα συνεχίσει την προσπάθεια της Αμερικής για το έλεγχο του Αφγανιστάν. Όμως, όσο η πολιτική της Αμερικής συνεχίζει να επιδιώκει τη δημιουργία προγεφυρωμάτων (Αφγανιστάν - Ινδία) τριγύρω από την Κίνα , τόσο το Πεκίνο θα βλέπει με ανακούφιση τουλάχιστον, όλους όσοι αντιδρούν και επιχειρούν (έστω και με σφαγές όπως αυτή τη Βομβάης) να δυσκολέψουν την αμερικανική προσπάθεια…
ΠΗΓΗ:
Skakistis’s Weblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου