Πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στις 4-5-2010

Φωτογραφίες από την πανεκπαιδευτική κινητοποίηση στις 4-5-2010 από ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΕΑΕ, αναπληρωτές, ωρομίσθιους, φοιτητές, κτλ.

τελευταία ενημέρωση

22-4-2015

Πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις στις 4 & 5-5-2010

από την ΟΛΜΕ

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ στην συνεδρίασή του την 28η/4/2010 αποφάσισε τη
συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων ως εξής:
1. Πραγματοποίηση της 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας την 4η/5/2010 για
το «πολυνομοσχέδιο» που κατέθεσε στη Βουλή η πολιτική ηγεσία του Υπ.
Παιδείας, κάνοντας χρήση της εξουσιοδότησης που έχει δοθεί στο Δ.Σ.
από τη Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ.
2. Συμμετοχή στη Γενική Απεργία (ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ) την 5η /5/2010 και στα
απεργιακά συλλαλητήρια.
3. Συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις που θα
πραγματοποιηθούν σε όλες τις πόλεις της χώρας (Αθήνα:
Προσυγκέντρωση στο Μουσείο στις 10.30 π.μ.).

από
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

...και τα βουνά χέρια ανοιχτά, να πάω να τ' ανταμώσω...

Αυτά που τόσο αγάπησα
μα τ' άφησα ορφανά
γίναν πουλιά και πέταξαν
στα χαμηλά και στα ψηλά
στα χαμηλά και στα ψηλά

Στα χαμηλά και στα ψηλά
στο νότο μα και στο βορρά
τα π' αγαπώ σκορπίσανε
και φύγανε και πάνε

Τα βράδια ράβω τα φτερά
με τ' άστρα μάτια άγρυπνα
και τα βουνά χέρια ανοιχτά
να πάω να τ' ανταμώσω
να πάω να τ' ανταμώσω

Οι πόθοι μου είναι παιδιά
που περιμένουν χάδι
στην αγκαλιά τους με πονούν
σαν το πικρό αγκάθι
σαν το πικρό αγκάθι

Στα χαμηλά και στα ψηλά
στο νότο μα και στο βορρά
τα π' αγαπώ σκορπίσανε
και φύγανε και πάνε

Τα βράδια ράβω τα φτερά
με τ' άστρα μάτια άγρυπνα
και τα βουνά χέρια ανοιχτά
να πάω να τ' ανταμώσω
να πάω να τ' ανταμώσω...

... όταν καίγεται.

Είναι μερικά πράματα

που τα κάνει κανείς

μόνο γιατί έτσι νιώθει.

Δεν έχουν εξήγηση.

Μην ψάχνεις

μέσα στην ψυχή

όταν καίγεται.

Και προπαντός

μην ορίζεις δραγουμάνο

το μυαλό.

Κατάλαβες;

Αλκυόνη Παπαδάκη

τελευταία ενημέρωση

21-4-2015

Άστεγα Πουλιά...

...και όνειρα.
διάβασε 
Άστεγα Όνειρα

«φτάνει να του κάνεις νεύμα»

Ο έρωτας δεν έρχεται μόνο μια φορά,

όπως πιστεύουν οι αυτιστικοί του ρομαντισμού.

Έρχεται πολλές φορές

φτάνει να του ετοιμάσεις την ατμόσφαιρα.

Να του κάμεις νεύμα.

Αλκυόνη Παπαδάκη

τελευταία ενημέρωση

22-4-2015

Πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2009

Πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις (από ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΕΑΕ, ωρομίσθιοι, αναπληρωτές, φοιτητές, κτλ) που έγιναν το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2009 στο κέντρο της Αθήνας (κυρίως προπύλαια - βουλή/σύνταγμα) και στο υπουργείο Παιδείας στο Μαρούσι (Νερατζιώτισσα).

τελευταία ενημέρωση

22-4-2015

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΙΣ 7-12-2009

Η ΟΛΜΕ ΚΗΡΥΣΣΕΙ

3ωρη ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 7/12
[11-2 για τον πρωινό κύκλο

και 2-5 για τον απογευματινό]

ΚΑΙ ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ 12.30 μμ

πηγή

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΠΕΑΕ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ)

Το παρακάτω κείμενο το διανείμαν στη συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 28-11-2009:

θα τους βρείτε εδώ:
adioristoi.blogspot.com

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
e-mail:
panenadekp@gmail.com
adioristia@freemail.gr
Τηλ. Επικοινωνίας: 6994027752
Τ.Θ. 3785, Τ.Κ. 10210


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
www.oromisthioi.gr
Τηλ. Επικοινωνίας 6970139038
e-mail: sintonistiko@gmail.com

HAIR: let the sun shine in

πηγή βίντεο

HAIR - "Let The Sun Shine In"

We starve-look
At one another
Short of breath
Walking proudly in our winter coats
Wearing smells from laboratories
Facing a dying nation
Of moving paper fantasy
Listening for the new told lies
With supreme visions of lonely tunes

Somewhere
Inside something there is a rush of
Greatness
Who knows what stands in front of
Our lives
I fashion my future on films in space
Silence
Tells me secretly
Everything
Everything

Manchester England England
Manchester England England
Eyes look your last
Across the Atlantic Sea
Arms take your last embrace
And I'm a genius genius
And lips oh you the doors of breath
I believe in God
Seal with a righteous kiss
And I believe that God believes in Claude
Seal with a righteous kiss
That's me, that's me, that's me
The rest is silence
The rest is silence
The rest is silence
Singing
Our space songs on a spider web sitar
Life is around you and in you
Answer for Timothy Leary, dearie

Let the sunshine
Let the sunshine in
The sunshine in
Let the sunshine
Let the sunshine in
The sunshine in
Let the sunshine
Let the sunshine in
The sun shine in...

πηγή φωτό

τελευταία ανανέωση

23-4-2015

Τυφλή Νοσταλγία ~ Blind Anoranza

"anoranga"
κιθάρα-σύνθεση μουσικής
Marios Mourmouras / Μάριος Μούρμουρας
https://www.youtube.com/user/mourmap

διάβασε τις σκέψειςΣΤΟχαρτί "Τυφλή Ενόραση"
στο blog "thoughtsONpaper"
στη συλλογή στο blog "seizeTHEsky"

δείτε το άλλο βίντεο με την ίδια μουσική
http://seizethesky-whiteblack.blogspot.gr/2015/08/faith-nostalgia.html

τελευταία ενημέρωση ανάρτησης

16-8-2015

Ένα αντίο με λόγια της σιωπής...

video made by: Lakis2
original video

...

video made by: INELEHREA
original video

... sunbeam...

Ηλιαχτιδα Τανια Τσανακλιδου από axtida

"... μιαν ηλιαχτίδα..."
Χάθηκα ξανά σε λαβυρίνθους κι έχασα καιρό
Να σ' αναζητώ άμοιρη ψυχή μου
Έχασα καιρό άμοιρη ψυχή μου

Θεέ μου πώς ποθώ μιαν ηλιαχτίδα
Ταίρι φωτεινό να 'χω φυλαχτό
Σε ηλιόλουστη πατρίδα
Σε ταξίδι μυστικό
Με ουράνια πυξίδα

Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή
Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή
Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό, αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

Σβήνω και ξεχνώ τα περασμένα
Ένα πρωινό όλα θα 'ναι αλλιώς
Τα κομμάτια μου ενωμένα
Θα 'χω δρόμο ανοιχτό
Και στο πλάι μου εσένα

Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή
Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή
Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό, αχ μη σπαταληθείς ανώφελα


"ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ"
Γιώργος Κορδέλλας
Κωστής Ζευγαδέλλης
Τάνια Τσανακλίδου

πηγή φωτογραφίας

τελευταία ανανέωση

23-4-2015

Καρφί στην αγάπη

πηγή βίντεο
δημιουργός βίντεο

"ότι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο..."
Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα
της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο, μη με φοβάσαι
αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν, τον πρώτο σου έρωτα
οι πιο πολλοί αδιάφορα κενοί σε λυγίζουν, όπου και να 'σαι
στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε, επικίνδυνα
στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται, πίσω απ' τη λήθη
στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι
οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι
μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου
που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή το δαίμονα
στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ότι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα
δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου
ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
πολύ για σένα, πολύ για σένα

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων

Ότι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο...


«Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο»
Μάρω Βαμβουνάκη
Πυξ Λαξ

πηγή φωτογραφίας

Χελιδόνια

Πόσο πολύ σ_αγάπησα - Χρήστος Θηβαίος από f1302070722

"Ποτέ..."
Πόσο πολύ, πόσο πολύ
πόσο πολύ σ' αγάπησα
πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις

Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή
απ' τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι εγώ πως θα ξανάρθεις
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις
πως οι στιγμές που μου 'δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις…



«Αγάπη»
Κατίνα Παΐζη
Βασίλης Δημητρίου
Χρήστος Θηβαίος

πηγή φωτογραφίας

τελευταία ενημέρωση

23-4-2015

Freedom's soul for Barack Obama...

πηγή φωτογραφίας
πηγή φωτογραφίας
collage of photos by CostasP

Σε κρατικό δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση άκουσα -με τα ίδια μου τα αυτάκια- να δηλώνει ο Μπαράκ Ομπάμα πως η πυραυλική στρατιωτική γραμμή σε χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ στην Ευρώπη έχουν ως στόχο μια ενδεχόμενη αμυντική απάντηση (!) από το Ιράν και όχι από τη Ρωσία (χα, χα, χα…!!!)…

Εγώ λέω πως στόχο έχουν να φοβίζουν, να περικυκλώνουν και να απειλούν τη Ρωσία και τους συμμάχους της, να στοχοποιεί ξεκάθαρα το Ιράν ως την επόμενη απειλή που πρέπει να εξαφανιστεί από το χάρτη, να πουλούν όπλα και να εξαγοράζουν συνειδήσεις και Κράτη με τον Φόβο ως κυρίαρχο όπλο. Λυπάμαι για την κατάντια των πρώην Ανατολικών κρατών που έχουν γίνει υποχείρια των ΗΠΑ και των ισχυρών κρατών της ΕΕ.

Επιτέλους αρχίζουν να πέφτουν οι μάσκες… Τελικά εκτός από λευκά αρχ_δ_α που έχουν κυβερνήσει στις ΗΠΑ (βλέπε Τζορτζ Μπους, Μπιλ Κλίντον, κτλ, κτλ…) υπάρχουν και τα μαύρα αρχ_δ_α. Μαύρο ή Άσπρο, Άσπρο ή Μαύρο… μια από τα ίδια είναι: το σχήμα και το περιεχόμενο δεν αλλάζει. Παραμένει σταθερή αξία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Stairway to heaven...

πηγή φωτογραφίας

Απάτη ονείρου...

Χθες βράδυ είχε πολύ κρύο. Ανέβασα και λίγο πυρετό. Γύρισα νωρίς σπίτι και έμεινα μέσα. Κουλουριασμένη στη μεγάλη πολυθρόνα, δίπλα στο παράθυρο με τη βαριά κουρτίνα. Το μεγάλο κερί έκαιγε απέναντι μου και οι τέσσερις φλογίτσες του σκόρπιζαν σκιές στο αδειανό από παρουσίες δωμάτιο. Στ’ αυτιά μου έφταναν οι ήχοι που προκαλούσε ο δυνατός άνεμος, ήχοι εντελώς απροσδιόριστοι, καταδικασμένοι να μείνουν αταξινόμητοι στο μπερδεμένο μου μυαλό.

Δεν θέλω να κοιμηθώ. Δεν είναι ότι δεν μπορώ. Αυτή τη φορά δεν θέλω. Θέλω να σκεφτώ. Θέλω να επικαλεστώ τη λογική, φίλη μου καλή από τα παλιά. Τα πηγαίναμε θαυμάσια θυμάμαι, μόνο όταν με ένιωθε να ερωτεύομαι, αποχωρούσε διακριτικά. Δεν την ήθελα στα πόδια μου, μου το χαλούσε, αλλά εκείνη πάντα δήλωνε συμπαράσταση, έστω από μακριά. Τώρα ούτε θυμάμαι πόσο καιρό έχει να φανεί, ούτε ένα τηλεφώνημα, ούτε ένα μήνυμα, τίποτα, ούτε φωνή ούτε ακρόαση, που λένε.
Ωραία ήτανε, ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ελευθερίας βίωσα, χωρίς τις συμβουλές της και την υπερβολική της προστασία. Άλλωστε δε μου έλειψαν οι παρέες, είχα συντροφιά μου τον ενθουσιασμό, την ορμή, την ευτυχία, την επιθυμία, την αμφιβολία, τη ζήλεια, το παράπονο, τον φόβο, τόσοι ενδιαφέροντες φίλοι και εκείνος… τόσο γοητευτικός και συναρπαστικός… ο Έρωτας. Ήταν εκεί μόνο για μένα και με έκανε να νιώθω το κέντρο του κόσμου. Που είναι τώρα, τώρα που τον χρειάζομαι; Ποιος ξέρει που να γυρνάει, αν με θυμάται και πότε θα εμφανιστεί ξανά. Το ξέρω πως θα φανεί ξανά, δεν μου είπε αντίο…

Έτσι δεν ανησυχώ. Απόψε ανησυχώ για τη φιλενάδα μου, γιατί νιώθω πως μου γύρισε την πλάτη και φταίω εγώ. Θέλω να της πω πως την χρειάζομαι, θέλω να μείνουμε ξύπνιες όλο το βράδυ και να τα πούμε όλα, όπως κάναμε πάντα. Όταν κάτι με βασάνιζε μου έλεγε: απόψε δεν θα κοιμηθούμε φιλενάδα, θα τα βάλουμε όλα κάτω και θα την βρούμε τη λύση. Έτσι μου έλεγε. Και δεν με είχε προδώσει ποτέ. Θα μείνω ξύπνια όλη νύχτα. Και θα κάνω πως είναι εδώ.

Οι σκιές κινούνται, αγκαλιασμένες δυο δυο. Από κάπου μπαίνει αέρας και κάνει τις φλογες να τρεμοπαίζουν. Θα έχω ξεχάσει το παράθυρο στο διπλανό δωμάτιο ανοιχτό. Να σηκωθώ να το κλείσω. Αστο καλύτερα, είναι ωραίος αυτός ο χορός, μοιάζει με βουβό ταγκό… μουσική ξεχύνεται στο χώρο, ξάφνου είσαι εδώ, με ζητάς σε χορό… όχι ψέματα είναι, θα φταίει ο πυρετός, τίποτα περισσότερο από δυο σκιές στο χώρο και η ανάμνηση μιας μουσικής στο μυαλό. Τίποτα περισσότερο.
Θα ήθελα που λες να τα βάλω κάτω, και με ψυχραιμία να προσδιορίσω ακριβώς τι μου συμβαίνει. Να αναμετρηθώ με τα συναισθήματα και τα όρια μου, να μετρήσω αντοχές κα περιθώρια. Πρέπει να το κάνω, πρέπει να βάλω ένα πλαίσιο σε όλο αυτό, δεν γίνεται να το αφήσω έτσι ανεξέλεγκτο να απλώνει, θα τα σκεπάσει όλα, θα τα καλύψει, όλα θα χαθούν, τίποτα δεν θα απομείνει να το περιέχει, και έπειτα δεν θα το θέλω ούτε εγώ, έτσι παρασιτικά που θα έχει μάθει να ζει.

Μου αρέσει πολύ το γλυκό φως των κεριών. Η αντανάκλαση του στα γυμνά πλακάκια σμίγει με τα ζεστά χρώματα του χαλιού κα τα φωτίζει. Το φως στο κέντρο του δωματίου απλώνει, σαν ένας προβολέας να στράφηκε απότομα στο μέσο μιας σκηνής… τι όμορφος που είσαι, πώς λάμπουν τα μάτια σου όταν χαμογελάς… τίποτα, άλλο ένα όραμα, η ανάγκη μου που ζωντανεύει την επιθυμία μου να ήσουν εδώ.
Δεν μπορείς να είσαι εδώ, δεν γίνεται, το ξέρω. Μπορώ να το δεχτώ, δεν γίνεται να είσαι εδώ. Το θέλεις μα δεν το μπορείς. Πώς μπορώ να σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου; Τι σκέφτεσαι τώρα εσύ, πως νιώθεις, τι κάνεις για να το διαχειριστείς; Τι κάνω εγώ; Εγώ τι σου προσφέρω, πώς σε βοηθώ; Τι μπορώ να κάνω, κάτι θα υπάρχει που δε το έχω σκεφτεί, πρέπει να μπορώ να κάνω κάτι για σένα, κάτι θα υπάρχει, δε μπορεί. Μίλησε μου, σε παρακαλώ, ζήτησε μου, ζήτα, μίλα μου, μην με κρατάς σε απόσταση, πώς μπορείς;

Τι ψύχρα απόψε, τρέμει το σώμα μου, ρίγη διαπερνούν το κορμί μου στο ρυθμό της καρδιάς, ανεβάζω την κουβέρτα στους ώμους μου… τι ζεστός που είσαι, η καρδιά μου γαλήνεψε, κράτα με ακόμα, μην μ’ αφήνεις… ένα ύφασμα είναι, μόνο το ύφασμα μιας κουβέρτας, μα είναι τόσο μαλακό, σαν χάδι, ξεγελάστηκα ξανά.
Δεν με ξεγελάς, το ξέρεις πως πια δεν με ξεγελάς, ούτε και τα κατάφερες ποτέ. Δεν πιστεύω πως το θέλησες και ποτέ πραγματικά. Μόνο να μου δώσεις τη δύναμη που χρειαζόμουν, αυτό θέλησες. Πότε θα σου πω ευχαριστώ; Πότε θα σου πω πόση ευγνωμοσύνη νιώθω για ό,τι μου έδωσες; Πότε θα σου δώσω τις αναπνοές που σου χρωστώ;

Δε νιώθω καλά, η αναπνοή μου καίει, ο πυρετός ανεβαίνει, είναι ώρα να σηκωθώ και να πιω το φάρμακό μου, ένα σιρόπι είναι με πικρή γεύση… τι γλυκό που είναι το φιλί σου, πάρε την πνοή μου, δεν την χρειάζομαι άλλο εγώ… δεν την χρειάζομαι στ΄ αλήθεια, για σένα την κρατώ.


ΠΗΓΗ ΠΕΖΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: "Απάτη ονείρου..."

******************************************************

"... αγέρα μου δραπέτη..."

Τι κι αν πέρασαν χρόνια
άστεγα χελιδόνια
φεύγουν μακριά τα χρόνια
πιασμένα από μια εικόνα

Αγέρα μου δραπέτη
δάκρυ τυφλού επαίτη
αγέρα μου δραπέτη
δάκρυ τυφλού επαίτη

Στιγμή μου παγωμένη
ματιά μου ξεχασμένη
ψυχή μου αφημένη
μνήμη μου προδομένη

Αγέρα μου δραπέτη
δάκρυ τυφλού επαίτη
αγέρα μου δραπέτη
δάκρυ τυφλού επαίτη

Αγκάθι τ' όνειρό μου
φράχτης το λογικό μου
έλα ξανά στο νου μου
εικόνα τ' ουρανού μου

Αγέρα μου δραπέτη
δάκρυ τυφλού επαίτη
αγέρα μου δραπέτη
δάκρυ τυφλού επαίτη…

[ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ - "αγέρας δραπέτης"]
Ακούστε το τραγούδι εδώ

Άραγε υπάρχουν Άνθρωποι εκεί "έξω";

πηγή φωτογραφίας

Σήμερα έλαβα το παρακάτω e-mail και το ποστάρω αυτούσιο.

πηγή φωτογραφίας

«στις φυλακές δεν ζουν σκλάβοι, ΑΝΘΡΩΠΟΙ είμαστε»
ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ και ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ
Στείλτε αυτό το μήνυμα στα Μέσα Ενημέρωσης, στους Πολιτικούς και κάθε φορέα που ασχολείται με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στα τηλέφωνα (τηλ. 2610 647254, 2610 647253) της Κλειστής Φυλακής Πατρών πιέστε για να πάρουν μέτρα.


Αξιότιμοι κύριοι,
συγχωρήστε μας που δεν δίνουμε τα ονόματα μας και αυτό για να μην μετατεθούμε εκδικητικά "λόγω υπηρεσιακών αναγκών", δεν σημαίνει όμως ότι περιγράφουμε παρακάτω δεν είναι αλήθεια. Είμαστε αναγκασμένοι μετά από τόσο καιρό που δεν λύνονται τα προβλήματα μας, να τα δημοσιοποιήσουμε, όχι για να "αποκαλυφθεί" ένα ακόμη σκάνδαλο αλλά για ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥΣ καθαρά λόγους.

Είμαστε νέοι εργαζόμενοι στο χώρο της Κλειστής Φυλακής Πατρών, άνθρωποι που όλοι μας έχουμε κάνει σπουδές, κύρια στην Ανωτέρα εκπαίδευση, και πού λόγω της υποαπασχόλησης και της ανεργίας υποβάλαμε τα χαρτιά μας εδώ και ένα χρόνο και προσληφθήκαμε ως Σωφρονιστικοί υπάλληλοι στη Πάτρα.
Δεν περιμέναμε να βρούμε μια τέτοια κατάσταση, γιατί όλοι μας λίγο η πολύ και σε εργοστάσια έχουμε δουλέψει και τετραωρίτες κ.λ.π.
Παρόλο που είμαστε τελείως ανεκπαίδευτοι και προσπαθούμε με βάση το συναίσθημα να βοηθήσουμε στην καθημερινή διαβίωση των κρατουμένων (γι’ αυτό ότι και εάν έκαναν, πάνω από όλα είναι άνθρωποι που χρίζουν τουλάχιστον το σεβασμό των στοιχειωδών δικαιωμάτων.

Εμείς ως εργαζόμενοι εκτός ότι είμαστε αναγκασμένοι να υποφέρουμε από την ΜΟΝΙΜΗ (που ούτε κτήνη δεν μπορούν να υποφέρουν) δυσωδία, να κάνουμε κυριολεκτικά ¨σλάλομ¨ ανάμεσα σε σάπια φαγητά, σκουλήκια, ποντίκια και κολλημένες ακαθαρσίες μηνών, πατώντας πάνω σε ένα μαύρο ζελέ βρωμιάς, το χειρότερο όμως όλων είναι το μεσαιωνικό ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ωράριο εργασίας, δηλαδή να μην παίρνουμε ΟΥΤΕ ΡΕΠΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο εργασιακό χώρο. Αυτό φυσικά δεν υπόκειται σε αποφάσεις της ηγεσίας του Υπουργείου αλλά της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας).

Αν και παλιότεροι συνάδελφοι, καταθέσαν υπόμνημα στον προϊστάμενο Αρχιφύλακα για να βελτιωθεί το ωράριο, η απάντηση ήταν η πλήρης απαξίωση και αδιαφορία. (λες και είμαστε σκλάβοι)
Φανταστείτε λοιπόν εργαζόμενους που πρέπει καθημερινά να πρέπει να εξυπηρετούν πάνω από 800 κρατούμενους, και κάθε περίπτωση να χρήζει ξεχωριστής σημασίας, εμείς να είμαστε σε κατάσταση συνεχούς κούρασης, γιατί απλά ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ η τοπική διεύθυνση και αρχιφυλακείο.

Ότι υπάρχει όχι απλώς υπερκάλυψη στους χώρους κράτησης δεν αποτελεί, δυστυχώς είδηση, το ότι οι κρατούμενοι στοιβάζονται ανά 11 η 12 σε χώρους για 5 άτομα, εάν δεν είναι ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ τότε πως αλλιώς να χαρακτηρισθεί? Αυτό βέβαια έχει να κάνει με αποφάσεις της Κεντρικής Διοίκησης που ελπίζουμε σε λίγο καιρό θα βελτιωθεί με τη λειτουργία των νέων καταστημάτων.

Το ότι δίνεται ΕΝΑ ρολό χαρτί τουαλέτας σε κάθε κρατούμενο ΤΟ ΜΗΝΑ έχει να κάνει με αποφάσεις της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας).
Το ότι δεν λειτουργεί κανένα πρόγραμμα εκμάθησης η σεμινάριο η σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, ποιος φταίει γι’ αυτό?
Το ότι δεν πλένονται οι κοινόχρηστοι χώροι (προαύλια κρατουμένων) με αποτέλεσμα να υπάρχει μια αφόρητη βρώμα που ούτε στα πιο βρώμικα βουστάσια δεν υπάρχει, αυτό έχει να κάνει με αδιαφορία της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας). (τηλ. 2610 647254, 2610 647253)

Οι ακαθαρσίες που έχουν κολλήσει στα προαύλια, συνέπεια της μη ύπαρξης ούτε ενός κάδου για απορρίμματα, με συνδυασμό είτε με τις υψηλές θερμοκρασίες είτε με την συνεχή υγρασία, δημιουργεί πρόβλημα όχι μόνο δυσωδίας αλλά για αρρώστιες που και λόγω του υπερπληθυσμού που από τη μια στιγμή στην άλλη θα δημιουργήσουν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ - ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ.

Η μη ύπαρξη κάδων μέσα στη φυλακή εάν δεν είναι θέμα της Τοπικής Διεύθυνσης (Διευθυντής και Αρχιφύλακας) τότε ποιανού είναι?
Εάν συλλογιστείτε ότι καθημερινά δύο φορές την ημέρα πετάγονται όγκοι σκουπιδιών, για 24 κάδους και πλέον, από ένα χώρο που "φιλοξενεί" πάνω από 800 άτομα (ένα κανονικό χωριό δηλαδή), χωρίς να γίνεται έστω υποτυπωδώς ανακύκλωση του χαρτιού και μετάλλου, φανταστείτε τι σπατάλη γίνεται? κάτι που αδιαφορεί τελείως η Τοπική Διεύθυνση.


Αξιότιμοι κύριοι,
των Μέσων Ενημέρωσης ελπίζουμε και σας ζητάμε να βοηθήσετε, έστω με την δημοσιοποίηση, αυτών των πιο στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι Κ. Φ. Πατρών

Υ.Γ.:
Να μας συγχωρήσετε γιατί δεν δίνουμε τα ονόματα μας αλλά η μόνη αλήθεια είναι ότι ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ με όλη τη σημασία της λέξης να μην βρεθούμε "λόγω υπηρεσιακών αναγκών" μετατιθέμενοι εκδικητικά.
Δυστυχώς στην υπηρεσία μας ισχύει "ότι δεν ακούγεται σημαίνει ότι λειτουργεί καλά" και άρα το Υπουργείο θεωρεί ότι η τοπική διεύθυνση (Διευθυντής - Αρχιφύλακας) δουλεύει καλά, όσο δεν υπάρχουν παράπονα.

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
στις φυλακές δεν ζουν σκλάβοι
δεν εργάζονται σκλάβοι
ΑΝΘΡΩΠΟΙ είμαστε

πηγή φωτογραφίας

e-mail:
sofronistikypaliloipatras@gmail.com
Σωφρονιστικοί Υπάλληλοι Κ.Φ.Πατρών

Παραμύθια για μικρά παιδιά

video by: AAnastasiaGR
www.youtube.com/watch?v=g57AgI9Spy0

"... αγιάτρευτη αφήνει..."

Όλα μου λένε ο άνθρωπος
μπορεί να τα αντέξει
τον πόνο και τη μοναξιά
αρκεί να το πιστέψει

Ο χρόνος φέρνει λησμονιά
και τις πληγές μας κλείνει
μα τη δική μου την πληγή
αγιάτρευτη αφήνει

Μα εγώ έχω χρόνια να τη δω
χρόνια να της μιλήσω
κι όμως δε μπόρεσα ποτέ
τη σκέψη της να σβήσω

Ποτέ μου δε μιλώ γι' αυτή
ποτέ μου δε ρωτάω
μα στ' όνειρό μου έρχεται
κι απότομα ξυπνάω

Όλα μου λένε ο άνθρωπος
μπορεί να τα νικήσει
ακόμα και στο θάνατο
να πάει και να γυρίσει

Αν όπως λένε ο καιρός
τη μνήμη ξεθωριάζει
γιατί ο δικός της λογισμός
τις νύχτες μ' αγκαλιάζει

Μα εγώ έχω χρόνια να τη δω
χρόνια να της μιλήσω
κι όμως δε μπόρεσα ποτέ
τη σκέψη της να σβήσω

Ποτέ μου δε μιλώ γι' αυτή
ποτέ μου δε ρωτάω
μα στ' όνειρό μου έρχεται
κι απότομα ξυπνάω

Ποτέ μου δε μιλώ γι' αυτή
ποτέ μου δε ρωτάω
μα στ' όνειρό μου έρχεται
κι απότομα ξυπνάω…


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
"ποτέ μου δε μιλώ γι' αυτή"

photo by: image.google.gr

Βlowing in the wind...

Ταξιδεύοντας...: 19Lonely85

"...στη λησμονιά πετάνε..."

Τα περασμένα καίγονται,
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές, τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε

Στάσου λιγάκι μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
Να πει ότι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Γλυκιά μου μην χαθείς

Και τα χαράματα σα ’ρθεί, με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα ’ναι μια αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά
Θα ’ναι μια αλλόκοτη χαρά

Στάσου λιγάκι μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
Να πει ότι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Γλυκιά μου μην χαθείς

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
Να πει ότι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ ανείπωτα
Απόψε μην χαθείς…


ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ - "τ’ ανείπωτα"

photo by: image.google.gr

Φτερό στον άνεμο...

πηγή βίντεο

"...όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου..."

Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου
ότι αγγίζεις να 'χει κάτι κι από μένα
να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου
που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου
η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου
να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου
κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Θα 'θελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες στο βλέμμα σου
πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου
να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου
για να ξυπνάω τις φωτιές μες στο κορμί σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου
ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου
όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου…


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
"εισιτήριο στην τσέπη σου"

πηγή φωτό

τελευταία ανανέωση

23-4-2015

Σήκωσε το χέρι σου!

Τα χέρια σας πρέπει να φροντίζουν και όχι να τιμωρούν!
Σηκώστε το χέρι σας κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών!

Η Σύμμαχος Ελλάδα

Από το ελληνικό λιμάνι του Αστακού πρόκειται να ξεκινήσουν δύο φορτία με όπλα και πυρομαχικά με κατεύθυνση το λιμάνι του Άσντοντ στο Ισραήλ στα μέσα ή τα τέλη Ιανουαρίου. Τη μεταφορά των φορτίων έχει αναλάβει η Διοίκηση Θαλασσίων Μεταφορών των ΗΠΑ, η οποία έχει ναυλώσει εμπορικά πλοία για να τη φέρουν εις πέρας.

Τα πλοία θα μεταφέρουν 325 κοντέινερ με 3.000 τόνους στρατιωτικού υλικού, το οποίο παραμένει άγνωστο. «Λόγους ασφαλείας» επικαλέστηκε εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου για τη μη διευκρίνηση του φορτίου, όταν ρωτήθηκε σχετικά από την ισραηλινή εφημερίδα Χααρέτζ. Ο διαγωνισμός για τη ναύλωση των πλοίων δημοσιεύθηκε στο Ρόιετρς στις 31 Δεκεμβρίου 2008 και έληξε στις 5 Ιανουαρίου 2009.

Σύμφωνα με το Πεντάγωνο, ο στρατιωτικός εξοπλισμός δεν σχετίζεται με τις ισραηλινές επιθέσεις στη Γάζα. Τα όπλα, υποστήριξε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, κατευθύνονται σε αμερικανικές αποθήκες όπου φυλάσσεται εξοπλισμός για επιχειρήσεις του αμερικανικού στρατού στη Μέση Ανατολή.

Αστακός: ένα λιμάνι με «ιδιαιτερότητες»

Δεν είναι η πρώτη φορά που πλοία της Διοίκησης Θαλασσίων Μεταφορών του Πενταγώνου φτάνουν στο λιμάνι του Αστακού.

Τον Αύγουστο του 2008, κάτοικοι του Δήμου Αστακού πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το λιμάνι της πόλης. Διαμαρτύρονταν για την παρουσία αμερικανικού εμπορικού πλοίου που μετέφερε στρατιωτικό υλικό. Ήταν ένα ακόμη φορτίο του αμερικανικού Πενταγώνου. Σύμφωνα με πληροφορίες του ελληνικού ΓΕΕΘΑ που δημοσιεύτηκαν σε ελληνικές εφημερίδες, το αμερικανικό πλοίο είχε σταθμεύσει για λόγους ανάπαυσης του πληρώματος. Το εργατικό κέντρο Αγρινίου και οι Επιτροπές Ειρήνης Αγρινίου, Μεσολογγίου και Ναυπάκτου παρουσίασαν τότε κοινό κείμενο στο οποίο μεταξύ άλλων σημείωναν ότι εδώ και μέρες έχει αγκυροβολήσει έξω από το λιμάνι του Αστακού, ενώ λιμενικοί και ασφαλίτες "χτενίζουν" την περιοχή με πρόσχημα την ασφάλεια του πληρώματος.

Να θυμίσουμε ότι το λιμάνι του Αστακού είναι το μοναδικό ιδιόκτητο λιμάνι στην Ελλάδα. Αρκετοί ξένοι και Έλληνες πλοιοκτήτες το προτιμούν τους τελευταίους μήνες γιατί λειτουργεί ακόμη και όταν τα άλλα λιμάνια είναι κλειστά λόγω απεργιών ή άλλων κινητοποιήσεων. Και όπως φαίνεται το προτιμά και το αμερικανικό Πεντάγωνο.


ΠΗΓΗ:
TV Χωρίς Σύνορα: Μέσω Ελλάδας θα μεταφερθούν αμερικανικά πολεμοφόδια στο Ισραήλ

Θα έπρεπε να ν-τ-ρ-ε-π-ό-μ-α-σ-τ-ε, ως Κράτος, ως Έθνος, ως Λαός, ως Πολίτες, ως Έλληνες… Αλλά επειδή η ντροπή είναι ανούσια, τέτοιες μέρες και τέτοιες ώρες, θα έπρεπε να δράσουμε και τώρα και πάντα. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται εφόσον εμείς την αφήνουμε να επαναλαμβάνεται. Ως πότε δεν θα κάνουμε κάτι;
Κύπρος, Παλαιστίνη, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν… Οι λέξεις μου φαίνεται πως έχουν αρχίσει να χάνουν το όποιο νόημα τους…

Διαβάστε τα σχόλια

Αφιέρωμα: Σινέ Παράδεισος ~ Cine Paradeisos

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας συνοικιακός κινηματογράφος στις γειτονιές του Πειραιά, πέρα από το ποτάμι, στον Κορυδαλλό. Τη δεκαετία του '50 γνώριζε μεγάλες πιένες. Καθημερινά από τις 3 το μεσημέρι εκατοντάδες Κορυδαλλιώτες συνωστίζονταν στα δυο ταμεία του για να κλάψουν με τον Ξανθόπουλο και την Χούλια Κόσιγκιν και να γελάσουν με τον Χατζηχρήστο. Τα χρόνια περνούσαν και ο κινηματογράφος της ιστορίας μας άρχιζε να αντιμετωπίζει προβλήματα, ακολουθώντας τη μοίρα δεκάδων συνοικιακών αιθουσών. Έκλεισε και σταδιακά μετατράπηκε σε γκαράζ, ice skating, χαρτοπαιχτική λέσχη. Με προτροπή της τοπικής Κινηματογραφικής Λέσχης ο Δήμος αγόρασε την αίθουσα και μεσούσης της κινηματογραφικής κρίσης λειτούργησε στην ταράτσα το θερινό σινεμαδάκι. Από το 1989 λειτούργησε ο "Σινέ Παράδεισος", έγινε πρότυπο υποδειγματικής λειτουργίας δημοτικού κινηματογράφου για να ανοίξουν τελικά 100 και πλέον δημοτικοί κινηματογράφοι.
Φέτος, 19 χρόνια μετά την πρώτη λειτουργία του ο "Σινέ Παράδεισος" αποκτά χειμερινή αίθουσα. Ο Δήμος ανακαίνισε πλήρως τον κινηματογράφο και εξοπλισμένος με σύγχρονα μηχανήματα εικόνας και ήχου, φιλοδοξεί να προσφέρει ένα κινηματογραφικό προϊόν που θα διαφοροποιείται από το γειτονικό Village.
Το πρόγραμμα επιμελείται η πάντα δραστήρια Κινηματογραφική Λέσχη Κορυδαλλού.

ΠΗΓΗ:
facebook: Cine Paradeisos



Ο ιστορικός κινηματογράφος της πόλης του Κορυδαλλού, γεννήθηκε πριν από περίπου 20 χρόνια (βαπτισμένος δια χειρός ιδίου του Τζουσεπε Τορνατορε), κερδίζοντας αμέσως το στοίχημα με το σινεφιλ κοινό και την 7η τέχνη... Η Κινηματογραφική Λέσχη Κορυδαλλού, αμέριστος συνοδοιπόρος όλα αυτά τα χρόνια ήταν στην πρωτοπορία: ειδικές προβολές, εκλεκτοί προσκεκλημένοι, συζητήσεις και φυσικά ποιοτικές ταινίες ψυχαγωγίας... Η καινούρια υπερσύχρονη αίθουσα διατηρώντας την αίγλη του παραδοσιακού σας προσφέρει ένα διαφορετικό κινηματογραφικό χαρμάνι, μακριά από την απρόσωπη τυποποίηση και τα εφήμερα στιγμιότυπα... Σας περιμένουμε κάθε Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή και Τετάρτη με ταινίες για όλες τις ηλικίες, από ολόκληρο το φάσμα της τέχνης προσφέροντας ανθρώπινη ψυχαγωγία...

ΠΗΓΗ:
Blogger: cine-paradisos.blogspot.com



Η δικιά μου «περιπέτεια» με τη Κινηματογραφική Λέσχη Κορυδαλλού αρχίζει όταν, το 1986 περίπου, είδα την "Άγρια Συμμορία" (αυτή θυμάμαι ως πιο παλιά και όχι κάποια άλλη) με κομμένη την ανάσα, στο «Άστρον» της Γρηγορίου Λαμπράκη.

Από τότε κι επειδή ασχολιόμουν με τις Κινηματογραφικές Λέσχες -είχαμε και εμείς τότε στη Αγία Βαρβάρα και ήμουν από τα πλέον δραστήρια και ενεργά μέλη της- παρακολουθούσα τα βήματα της Λέσχης Κορυδαλλού, άλλοτε πιο στενά κι άλλοτε πιο αραιά. Όπως καλή ώρα τώρα που αποφάσισα -με την έλευση της νέας χρονιάς- να ξαναρχίσω να ασχολούμαι πιο σθεναρά με το σινεμά.

Το “Σινέ Παράδεισος” είναι μια πηγή όασης για τους Δήμους μας όπως και το “Σινέ Πάνθεον” στην Αγία Βαρβάρα (μόνο θερινός). Είχαμε και το “Σινέ Κουκλάκι” στην Αγία Βαρβάρα που δίναμε παλιά ως λέσχη τις θερινές και χειμερινές προβολές μας, αλλά οι εργασίες αποκατάστασης του κτηρίου δεν έχουν τελειώσει ακόμα.

Όμως επειδή η Λέσχη του Κορυδαλλού είναι πιο παλιά, έχει καταξιωθεί στις συνείδηση και στις καρδιές αυτών που αγαπούν -απλά και ξάστερα- τον κινηματογράφο και δεν βάζουν ταμπέλες και ανόητα κριτήρια (πχ επειδή είναι Κινηματογράφος άλλου δήμου) για να μειώσουν την όλη προσπάθεια.

Η ανάρτηση μου αυτή προέρχεται καθαρά από την αγάπη που έχω προς τον κινηματογράφο γενικά, προτρέποντας παράλληλα τους αναγνώστες αυτού του ιστολογίου και ανάρτησης, να συμμετέχουν και να στηρίζουν, πηγαίνοντας στις προβολές των κατά τόπους Δημοτικών Κινηματογράφων από όπου κι αν διαμένουν, ώστε οι Δημοτικοί Κινηματογράφοι να μη κλείσουν και επικρατήσουν τα μεγάλα multiplex συγκροτήματα που είναι εντελώς απρόσωπα και που δε σέβονται το σινεφίλ κοινό αλλά είναι απλά μια μαζική κατανάλωση κινηματογραφικών προϊόντων και μόνο.

Καλές Προβολές!

group υποστήριξης στο facebook: Εναλλακτική Διασκέδαση ~ Enallaktikh Diaskedash


"Σινέ Παράδεισος"
Αγ. Γεωργίου & Ζάππα 4 , 181 20 Κορυδαλλός
τηλ : 210.4960955
e-mail: cineparadisos@gmail.com
Blog: Σινέ Παράδεισος
facebook: Cine Paradeisos

Το πρόγραμμα στο Αθηνόραμα εδώ .