Σχολιασμός επικαιρότητας: disgust

πηγή

Πάντως ρε φίλε μου τι Φάση!
Βλέποντας το παραπάνω τουίτ και κυρίως φυσικά τα σχόλια που το ακολουθούν, δεν μπορεί να μην σκεφτείς, πως, ποιος θα κάτσει να πολεμήσει;! Εντός ή εκτός εισαγωγικών.

Τις δεκαετίες του '50, '60 και '70 ο κόσμος έφευγε, φτωχοί άνθρωποι χωρίς στον ήλιο μοίρα -ειδικά τις πρώτες δεκαετίες- επειδή δεν είχαν να φάνε ή επειδή πραγματικά ήταν ζόρικα γενικά. Μέσα σε αυτούς και 5 αδέρφια του πατέρα μου που είχαν πάει στις ΗΠΑ.
Σήμερα τι;

Τις δεκαετίες του '10 και του '20 -αυτήν που διανύουμε δηλαδή, φεύγουν πτυχιούχοι νέοι επειδή δεν βρίσκουν να δουλέψουν στην ειδικότητα που έχουν σπουδάσει, επειδή δεν παίρνουν αυτά που δικαιούνται ανάλογα με τα προσόντα τους και επειδή δεν θέλουν να κάνουν οτιδήποτε χειρωνακτικό, ως επί το πλείστον ή ακόμα χειρότερα και η μερίδα αυτών που δεν έχουν για να καταναλώσουν ακριβά και με πολυτέλεια και να επιδείξουν το αντίστοιχοι κοινωνικό status (#wtf).
Οι τεχνικές δουλειές (οικοδομής και κατασκευών πχ) και οι γενικές χειρωνακτικές (καθαριότητα, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, κτλ) έχουν καλυφθεί πάνω από το 60-70% -είμαι σίγουρος- από οικονομικούς μετανάστες και πρόσφυγες.

Στην ουσία δηλαδή από το 2004 και τους Ολυμπιακούς άρχισε να οικοδομείται η χώρα από αλλοδαπούς και οι ημεδαποί την κάνουν για έξω, κυρίως οι της ανώτερης εκπαίδευσης -με δωρεάν πτυχία από την ψωροκώσταινα και τους υπηκόους της, για να επωφελούνται τα πλούσια κράτη! Οι της κατώτερης εκπαίδευσης σου λέει αν παίρνω τα ίδια λεφτά γιατί να μην κάνω δουλειά γραφείου ή σερβιτόρος; Από την μία έχουν δίκιο αν δεν καθίσεις να το πολύ-σκεφτείς. Από την άλλη αν το σκεφτείς πολύπλευρα και πολυεπίπεδα και ποιος θα καθίσει να παλέψει να αλλάξουν οι συσχετισμοί ώστε οι εργάτες (ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι) να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να πολεμήσουν με κάθε μέσον;

Οι Ψέκες, οι Ακροδεξιοί, οι Απολιτίκ και οι κάθε λογής "αρνητές" θριαμβεύουν και πληθαίνουν.

Και μετά σκέφτομαι εγώ να παλέψω και να πολεμήσω για πιο λόγο; Είτε συνδικαλιστικά, είτε κινηματικά, είτε πολιτικά, είτε κοινωνικά (πολιτιστικά και διαπροσωπικά), είτε πραγματικά με το όπλο στο χέρι. Με πια αριστερά, με πιο ταξικό κίνημα, με πιο μέτωπο, με ποιους "συντρόφους", με ποιους "συναδέλφους", με ποιους "συμπολίτες"; Με τους παρτάκηδες, οκνηράτεμπελόσκυλα, ωχαδερφιστές, στααρχίδιαμουόλα, στομουνίμουόλα, κοιτάωτηνπάρτιμου, εγώναπερνάωκαλά, κυρΠαντελήδες και κυραΚατίνες; 

Όλα διαλυμένα.
Σε πιάνει απελπισία ορισμένες φορές...