Συρία: ένας ακόμα ιμπεριαλιστικός πόλεμος από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. ~ Syria: another imperialist war from the USA, NATO, Turkey, Saudi Arabia and Israel.

 

πηγή φωτογραφίας

Η ιδέα αυτής της ανάρτησης ξεκίνησε από το πιο πάνω σκίτσο, αλλά την θεωρήσαμε ημιτελή χωρίς το παρακάτω σκίτσο...

πηγή φωτογραφίας

... διότι πολύ απλά εμείς δεν είμαστε "αντικειμενικοί" και "αμερόληπτοι" όπως τα δυτικά συστημικά μέσα (εδώ και εδώ) το παίζουν πως είναι και δεν λένε ξεκάθαρα "είμαστε με τα οικονομικά συμφέροντα των χωρών μας και των εταιρειών μας και θα κάνουμε τα πάντα γι'αυτά" να τελειώνει το παραμύθι του "δολοφόνου Άσαντ". Γιατί τότε να μιλήσουμε και για την Βόρεια Ιρλανδία, και για την Κύπρο, και για την Παλαιστίνη, και για την Γιουγκοσλαβία, και για την Ουκρανία, και για την Υεμένη, και για την Αφρική, και για την Νότια Αμερική.

διαδίκτυο 2002-2018 internet

τελευταία ενημέρωση ανάρτησης 19-2-2018

πηγή κειμένου

Γιορτάζουμε τα 16 χρόνια περιπλάνησης στο (ελληνικό) διαδίκτυο.

Σαν σήμερα πριν 16 χρόνια άρχισε η περιπέτεια μου στο διαδίκτυο και δη βέβαια μέσα από την "ελληνική μορφή" του. Ήταν τότε που ως ελεύθερος επαγγελματίας αναγκάστηκα να κάνω σύνδεση με το διαδίκτυο, μέσω modem και χρονοχρέωσης βέβαια, όταν η τράπεζα όπου συνεργαζόμουν για τις άτοκες δόσεις ήθελε μέσω διαδικτύου αυτόματα να παίρνονται οι εγκρίσεις για αυτές. Έτσι αρχίζει και η δική μου περιπέτεια μέσω της τεχνολογικής επανάστασης σε μία άλλη μορφή ψυχαγωγίας, πληροφορίας, μόρφωσης, και όλων των άλλων χρήσεων όπου μπορεί ο καθένας να κάνει μέσω του διαδικτύου. Πραγματική επανάσταση αν σκεφτεί κάποιος που ήμασταν σε επίπεδο τουλάχιστον πληροφορίας, ενημέρωσης κτλ πριν το 2000 και που είμαστε σήμερα μέσω κυρίως των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ).

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ: αφιέρωμα ~ Vasilis Rafailidis: tribute

τελευταία ενημέρωση ανάρτησης 19-2-2018

πηγή κειμένου

Τον Βασίλη Ραφαηλίδη τον γνώρισα κατά τα μακρινά μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια, από το 1986 και μετά, μέσα από τις κριτικές του στον κινηματογράφο, ενώ λίγο αργότερα τον έβλεπα σαν έναν ακόμα δημοσιογραφικό και πολιτικό μαϊντανό στην νέα τότε ιδιωτική τηλεόραση. Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη τα μυωπικά δογματικά γυαλιά που εντέχνως μας φόραγε και που μας προπαγάνδιζε με τα μέσα που διέθετε η κοινοβουλευτική τότε αριστερά δεν άφηναν χώρο για φιλόσοφους και διανοητές ενοχλητικούς για την κυρίαρχη αφήγηση της. "Οτιδήποτε δεν το ελέγχουμε πρέπει να συκοφαντηθεί και να απαξιωθεί από τη συνείδηση του Λαού και ιδίως των μελών, φίλων και οπαδών μας.", έτσι ήταν τότε έτσι είναι τώρα, παρόλο που πέρασαν πάνω από τριάντα χρόνια.

Τότε με είχε πειράξει πάρα πολύ η "σκληρή" κριτική που είχε κάνει σε ταινίες του Σαμ Πέκινπα (Sam Peckinpah) χαρακτηρίζοντας τον ένα μέθυσο Ινδιάνο που δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τα αμερικάνικα κυρίαρχα στούντιο. Που να καταλάβω, ο αφελής και άπειρος, πως όλα αυτά ήταν απλά ένας τίτλος τιμής για τον σκηνοθέτη. Παθιασμένος εγώ με τον Πέκινπα δεν σήκωνα κουβέντα. Και έτσι είχε μπει σε black list ο διανοητής, κριτικός και δημοσιογράφος Ραφαηλίδης.

Πολύ αργότερα βέβαια κατάλαβα την αξία του Βασίλη Ραφαηλίδη διαβάζοντας τα βιβλία του, την αρθρογραφία του αλλά κυρίως τι έλεγαν οι άλλοι γι' αυτόν. Άνθρωποι πιο ελεύθεροι από δογματισμούς και στεγανά, όπως πχ τον Περικλή Κοροβέση που αν δεν κάνω λάθος ήταν στενοί φίλοι και είχαν βασανιστεί μαζί από την χούντα. Πολύ αργότερα κατάλαβα την αξία του και όπως πολύ συχνά λέγεται από διαφόρους το πόσο πολύ λείπει ειδικά σήμερα η ωμή κριτική του σκέψη, το αιχμηρό χιούμορ και ο σαρκασμός του, καθώς και -αυτό κυρίως- η πεποίθηση πως είναι ένας από εμάς, ένας από τους κάτω και ταγμένος γι'αυτούς.

Είχα σημειώσει κατά λάθος πως σήμερα είναι η επέτειος γέννησης του -ενώ τελικά είναι κάθε πρώτη Ιανουαρίου- και ήθελα από παλιά να κάνω ένα εκτενέστερο αφιέρωμα στο παρόν ιστολόγιο μου για την αφεντιά του. Τελικά θα το κάνω γράφοντας απλά αυτά τα λόγια και χρησιμοποιώντας Αποσπάσματα - Αποφθέγματα - Ρήσεις - Γνωμικά από τα γραφόμενα και τα λεγόμενα του και φτιάχνοντας όμορφες κάρτες με τα λόγια του που έχουν μείνει στην νεοελληνική Ιστορία πλέον.

Έτσι αντί για ένα εκτενέστερο αφιέρωμα όπως προανέφερα απλά έκανα μια διαδικτυακή έρευνα και είδα πως το ελληνικό διαδίκτυο τίμησε δεόντως τον Βασίλη Ραφαηλίδη με την πλούσια αρθρογραφία, βιβλιογραφία και παρουσία του στην τηλεόραση όπου είναι ελεύθερη -έστω και αποσπασματικά- και να κοσμεί την σκέψη, το νου και την καρδιά μας, και γιατί όχι, και τα όνειρα μας, για ένα άλλο κόσμο πιο δίκαιο και όμορφο.

βίντεο όπου κατακεραυνώνει την εκκλησία