03/06/2013

Φωτογραφίες από τη 2η συνδιάσκεψη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. 1 και 2 Ιούνη 2013





Από τις ποιο συγκινητικές -από όσο ήμουν και γνωρίζω- στιγμές της συνδιάσκεψης την πρώτη μέρα είναι τη στιγμή που μπαίνουν μέσα εργάτες γης από τη Μανωλάδα Ηλείας και σύσσωμοι οι παρευρισκόμενοι καταχειροκροτούμε τα ταξικά αδέλφια μας.
Συνθήματα όπως: "Ποτέ Ξανά Φασισμός" και "Εργάτες Ενωμένοι Ποτέ Νικημένοι" κυριαρχούν στην αίθουσα.








Επίσης πριν φύγω πρόλαβα να δω και μια άλλη συγκινητική στιγμή, όταν κατά το τέλος της ομιλίας του Γιώργου Ρούση και πάλι σύσσωμοι οι παρευρισκόμενοι καταχειροκροτούμε σαν μια γροθιά τον σύντροφο μας.
Ο λόγος του επίκαιρος, καίριος και λιτός, έδωσε το βασικό στίγμα -κατά την άποψη μου- πορείας που πρέπει να παλέψει ως πρωταρχικό στόχο από εδώ και στο εξής η ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Μέτωπο εδώ και τώρα δηλαδή.




Πανευρωπαϊκή Διαμαρτυρία - Όλοι Ενωμένοι κατά της Τρόικας ~ 1/6 ~ European Protest - All United against the Troika



Τι να πω για τα χάλια μας.
Πήγα κατά τις 20:20 και ο κόσμος ήταν λιγότερος από 200 άτομα. Που είναι οι αγανακτισμένοι, που είναι τα κινήματα, που είναι οι οργανώσεις; Που είναι τα κόμματα, που είναι οι ανένταχτοι, που είναι οι αλληλέγγυοι; Λούφαξαν όλοι στις περιχαρακώσεις τους, στο δίκιο τους, στην ανυπαρξία τους, στη μη συμμετοχή τους, στο φόβο τους, στην παραίτηση τους.
Και ο καθένας βαδίζει εδώ και καιρό μόνος του σε αυτή τη χώρα. Έτσι είναι πιο εύκολο το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό.

Μετά βέβαια γελάω όταν ακούω να γίνουν πιο μαχητικές διαδηλώσεις του στυλ "γενική πολιτική απεργία διαρκείας" όταν έχεις από κάτω ένα Λαϊκό Κίνημα ανύπαρκτο. Ως δια μαγείας θα ξεσηκωθούμε όλοι μια μέρα.
Και ας πούμε πως θα ξαναγίνουν -το μόνο σίγουρο- οι θυμωμένες μέρες του Δεκέμβρη του 2008. Το θέμα όμως είναι που θα οδηγήσουν όταν δεν υπάρχει ένα μετωπικό - οργανωμένο - αλληλέγγυο μαζικό Λαϊκό Κίνημα ετοιμοπόλεμο και μάχιμο.