.JPG)
.JPG)
Πήγα κατά τις 20:20 και ο κόσμος ήταν λιγότερος από 200 άτομα. Που είναι οι αγανακτισμένοι, που είναι τα κινήματα, που είναι οι οργανώσεις; Που είναι τα κόμματα, που είναι οι ανένταχτοι, που είναι οι αλληλέγγυοι; Λούφαξαν όλοι στις περιχαρακώσεις τους, στο δίκιο τους, στην ανυπαρξία τους, στη μη συμμετοχή τους, στο φόβο τους, στην παραίτηση τους.
Και ο καθένας βαδίζει εδώ και καιρό μόνος του σε αυτή τη χώρα. Έτσι είναι πιο εύκολο το μεγάλο ψάρι να φάει το μικρό.
Μετά βέβαια γελάω όταν ακούω να γίνουν πιο μαχητικές διαδηλώσεις του στυλ "γενική πολιτική απεργία διαρκείας" όταν έχεις από κάτω ένα Λαϊκό Κίνημα ανύπαρκτο. Ως δια μαγείας θα ξεσηκωθούμε όλοι μια μέρα.
Και ας πούμε πως θα ξαναγίνουν -το μόνο σίγουρο- οι θυμωμένες μέρες του Δεκέμβρη του 2008. Το θέμα όμως είναι που θα οδηγήσουν όταν δεν υπάρχει ένα μετωπικό - οργανωμένο - αλληλέγγυο μαζικό Λαϊκό Κίνημα ετοιμοπόλεμο και μάχιμο.
2 σχόλια:
Δυστυχώς η κρατική βία ήταν τόσο μεγάλη καθώς και το καπέλωμα στο τέλος έτσι ώστε πολλοί να απογοητευτούν μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου παρόλο τις διαμαρτυρίες και να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα που βλέπεις... Όπου κανείς δεν θέλει να κατέβει κάτω να ξαναβιώσει τις ίδιες καταστάσεις. Οι ομάδες στην πλατεία πάντως έκαναν δουλειά ή Λαϊκή συνέλευση μας τα γάμησε διότι έμπαινε ο καθένας και οι αποφάσεις που έπαιρνε δεν είχαν αξία λόγω καπελώματος... και έλλειψης κανόνων
Κρίμα για την όλη κατάληξη που είχε το κίνημα των πλατειών, των αγανακτισμένων, των αμεσοδημοκρατών. Ελπίζω να ανακάμψει κάποια στιγμή με όλα αυτά που συμβαίνουν.
Έχουν μεγάλη ευθύνη οι συμμετέχοντες που δεν προχώρησαν στη δημιουργία ενός ανένταχτου, ακομμάτιστου, αυτόνομου κινήματος ή οργάνωσης που σκοπό θα είχε να πάει παραπέρα αυτήν την αγανάκτηση με πολιτικά αιτήματα, αλλά κυρίως να ενωθεί με τις άλλες δυνάμεις που μοιράζονταν τον ίδιο δρόμο (εκτός βέβαια τις φασιστικές - ακροδεξιές οργανώσεις), σε ένα μετωπικό σχηματισμό με σκοπό την οργανωμένη, μαζική, συλλογική, αντεπίθεση.
Δημοσίευση σχολίου