Λιλή Ζωγράφου ~ Lili Zographou, Lily Zografu, Lilh Zografou

playlist στο YouTube με τουλάχιστον 18 βίντεο (συνεχής ανανέωση)

Λιλή Ζωγράφου - Προσωπικός Διάλογος on Vimeo

Βιογραφία - Εργογραφία - Εκδόσεις - ΜΚΔ
Αρθρογραφία - Φωτογραφίες - Αποσπάσματα

Αποφθέγματα - Ρήσεις - Γνωμικά - Βιβλία - Βίντεο

Ρένα Χατζηδάκη / Rena Chatzidaki
η τηλεοπτική σειρά "Η Αγάπη Άργησε Μια Μέρα"

ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ (1922-1998)

Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Η Ζωγράφου φοίτησε στο Λύκειο Κοραής και στο καθολικό γυμνάσιο των Ουρσουλίνων στη Νάξο. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση ενώ ήταν έγκυος και γέννησε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Τη διετία 1953-1954 έζησε στο Παρίσι. Από τη θέση του δημοσιογράφου αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1950 με τη συλλογή από νουβέλλες "Αγάπη", γνωστή έγινε όμως εννιά χρόνια αργότερα με την έκδοση του βιβλίου της "Νίκος Καζαντζάκης - ένας τραγικός", απομυθοποιητική και ψυχαναλυτική προσέγγιση της προσωπικότητας του συγγραφέα. Συζητήσεις προκάλεσε και το δοκίμιό της "Αντίγνωση - Τα δεκανίκια του καπιταλισμού" στο οποίο υποστήριξε τη θεωρία της περί του χριστιανισμού ως θεμελιακού όρου για την επικράτηση του καπιταλισμού ανά τον κόσμο.

Όπως η ίδια η συγραφέας αναφέρει στον πρόλογο της δεύτερης έκδοσης του βιβλίου, η Ιερά Σύνοδος ζήτησε τον αφορισμό της. "Κρίμα που οι "νοήμονες" δεν της το επιτρέψανε. Στερώντας μου έτσι την τιμή να αποκτήσω το αυθεντικό πιστοποιητικό πως είμαι υπηρέτης της αλήθειας". Το πιο γνωστό έργο της είναι το μυθιστόρημα "Η Συβαρίτισσα" με έντονα αυτοβιογραφικό χρώμα και εμφανείς επιρροές από τη νιτσεϊκή φιλοσοφία. Το θεατρικό έργο της "Τιμή ευκαιρίας για τον παράδεισο" παραστάθηκε το 1976 από τη Β΄ σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Έκτοτε έδωσε στην ελληνική λογοτεχνία έργα αξιόλογα και γνώρισε την αγάπη του αναγνωστικού κοινού.

Μέσα από το έργο της, η Ζωγράφου επέδειξε ένα ασίγαστο πάθος για τη ζωή και τα γράμματα, αλλά και γι’ αυτόν τον ίδιον τον άνθρωπο. Δεν χαριζόταν ποτέ σε εκείνο που πρόκειτο να καταγγείλει και αποδείχθηκε σκληρή πολέμια όλων των εθελόδουλων και εθελότυφλων: «αν ξαναγινόμουν 20 χρονών, θα ξεκινούσα από τις κορυφές των βουνών αντάρτης, ληστής, πειρατής να ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους όσο και εκείνων που εθελοτυφλούν». Κατά την διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών έζησε τον περισσότερο χρόνο στο Παρίσι και αντιτάχθηκε περισσότερο μέσα από άρθρα της και όχι μέσα από βιβλία που τότε ήσαν εξαιρετικά ευάλωττα στην καθεστωτική λογοκρισία (το «Ο ηλιοπότης Ελύτης» δεν ήταν παρά η ομιλία της στις 25 Ιανουαρίου 1971 σε μια εκδήλωση προς τιμήν του ποιητή στο «Θέατρο Κάβα» των Αθηνών: «υπάρχουν ελάχιστοι δημιουργοί και τα γεννήματά τους, που όταν τους μελετώ, τους ψηλαφώ, τους προσεγγίζω, νιώθω να μου παραλύουν το κορμί, να με αδειάζουν όπως ο ερωτικός σπασμός»).

Έκανε τρεις γάμους, απέκτησε μία θυγατέρα (με τον πρώτο σύζυγο, Μύρωνα Χατζηδάκη) και πέθανε στις 2 Οκτωβρίου 1998 στην ιδιαίτερη πατρίδα της, το Ηράκλειο, έχοντας απογοητευθεί αρκετά από την μικρότητα των ανθρώπων: «είμαστε ελεύθεροι μέχρι την στιγμή που δεν έχουμε ακόμα γνωρίσει την ασχήμια των ανθρώπων». Την ίδια χρονιά (1998) είχε κυκλοφορήσει το τελευταίο της βιβλίο «Από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα, Η ιστορία του φαλλού», στο προλόγισμα του οποίου η Ζωγράφου τόνιζε: «Είμαι παθιασμένη αντιφεμινίστρια για τον απλό λόγο ότι είμαι ευτυχής που γεννήθηκα γυναίκα». Λίγο πριν πεθάνει, η Ζωγράφου κληροδότησε τα συγγραφικά της δικαιώματα από τις μελλοντικές πωλήσεις των βιβλίων της υπέρ των σκοπών των «Παιδικών Χωριών SOS».

.
πηγή: Λεξιφιλία

~~~

Λιλή Ζωγράφου
(Ηράκλειο Κρήτης, 1922 – Ηράκλειο Κρήτης, 2 Οκτωβρίου 1998)
Μαχόμενη δημοσιογράφος και συγγραφέας.

ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης σε προοδευτική οικογένεια (ο πατέρας της εξέδιδε τοπική εφημερίδα με φιλελεύθερες ιδέες) και φοίτησε στο «Λύκειο Κοραής» και το «Καθολικό Γυμνάσιο Ουρσουλίνων» της Νάξου.

Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής και ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση και γέννησε στην φυλακή την θυγατέρα της, μετέπειτα ποιήτρια Ρένα Χατζηδάκη (1943 – 2003).

ΠΡΩΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Μετά την απελευθέρωση, εργάσθηκε ως δημοσιογράφος και την περίοδο 1953 – 1954 έζησε στο Παρίσι. Δημοσίευσε μικρά έργα της σε λογοτεχνικά περιοδικά και πρωτοεμφανίστηκε στην βιβλιογραφία το 1949 με την συλλογή από νουβέλες «Αγάπη» και έγινε ευρύτερα γνωστή 10 χρόνια αργότερα, με το βιβλίο της για τον Νίκο Καζαντζάκη («Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός»), στο οποίο επιχείρησε μία απομυθοποιητική / ψυχαναλυτική προσέγγιση της προσωπικότητάς του.

ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΩΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΩΝ

Μέσα από το έργο της, η Ζωγράφου επέδειξε ένα ασίγαστο πάθος για τη ζωή και τα γράμματα, αλλά και γι’ αυτόν τον ίδιον τον άνθρωπο. Δεν χαριζόταν ποτέ σε εκείνο που πρόκειτο να καταγγείλει και αποδείχθηκε σκληρή πολέμια όλων των εθελόδουλων και εθελότυφλων: «αν ξαναγινόμουν 20 χρονών, θα ξεκινούσα από τις κορυφές των βουνών αντάρτης, ληστής, πειρατής να ανοίξω τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους όσο και εκείνων που εθελοτυφλούν». Κατά την διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών έζησε τον περισσότερο χρόνο στο Παρίσι και αντιτάχθηκε περισσότερο μέσα από άρθρα της και όχι μέσα από βιβλία που τότε ήσαν εξαιρετικά ευάλωττα στην καθεστωτική λογοκρισία (το «Ο ηλιοπότης Ελύτης» δεν ήταν παρά η ομιλία της στις 25 Ιανουαρίου 1971 σε μια εκδήλωση προς τιμήν του ποιητή στο «Θέατρο Κάβα» των Αθηνών: «υπάρχουν ελάχιστοι δημιουργοί και τα γεννήματά τους, που όταν τους μελετώ, τους ψηλαφώ, τους προσεγγίζω, νιώθω να μου παραλύουν το κορμί, να με αδειάζουν όπως ο ερωτικός σπασμός»).

Από τα 24 βιβλία της (μυθιστορήματα, νουβέλες και δοκίμια), ιδιαίτερο θόρυβο, κυρίως λόγω της αντίδρασης της Εκκλησίας, προκάλεσε το δοκίμιο «Αντιγνώση – Τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού». Σε αυτό αποκαλύπτει την θεμελίωση του παγκόσμιου συστήματος οικονομικής εκμετάλλευσης και χειρισμού της άγνοιας αποκλειστικά επάνω στην θρησκεία και βιοθεωρία του Χριστιανισμού (τον οποίο παρουσιάζει ως ιδεολογία κατοχύρωσης εξουσιαστικών και οικονομικών συμφερόντων). Από τα μυθιστορήματά της, πιο γνωστό έγινε το σχεδόν αυτοβιογραφικό και με νιτσεϊκές κατευθύνσεις «Η Συβαρίτισσα».

ΕΥΓΕΝΕΣ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ

Έκανε τρεις γάμους, απέκτησε μία θυγατέρα (με τον πρώτο σύζυγο, Μύρωνα Χατζηδάκη) και πέθανε στις 2 Οκτωβρίου 1998 στην ιδιαίτερη πατρίδα της, το Ηράκλειο, έχοντας απογοητευθεί αρκετά από την μικρότητα των ανθρώπων: «είμαστε ελεύθεροι μέχρι την στιγμή που δεν έχουμε ακόμα γνωρίσει την ασχήμια των ανθρώπων». Την ίδια χρονιά (1998) είχε κυκλοφορήσει το τελευταίο της βιβλίο «Από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα, Η ιστορία του φαλλού», στο προλόγισμα του οποίου η Ζωγράφου τόνιζε: «Είμαι παθιασμένη αντιφεμινίστρια για τον απλό λόγο ότι είμαι ευτυχής που γεννήθηκα γυναίκα». Λίγο πριν πεθάνει, η Ζωγράφου κληροδότησε τα συγγραφικά της δικαιώματα από τις μελλοντικές πωλήσεις των βιβλίων της υπέρ των σκοπών των «Παιδικών Χωριών SOS».

Βλάσης Γ. Ρασσιάς, 2006

πηγή: Βλάσης Γ. Ρασσιάς

~~~

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΕΣ

.

Αγάπη (1949),

Νίκος Καζαντζάκης – Ένας τραγικός (1959),

Βιογραφία – Άπαντα Μ.Πολυδούρη (1961),

Και το χρυσάφι των κορμιών τους (1961),

Οι καταραμένες (1962),

Οι Εβραίοι κάποτε (Μίκαελ) (1966),

Ο ηλιοπότης Ελύτης (1971),

Παιδεία ώρα μηδέν, ή της εκμηδένησης (1972),

Τι απόγινε κείνος που ήρθε να βάλει φωτιά (Θέατρο, 1972),

Αντιγνώση, τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού (1974),

17 Νοέμβρη 1973 – Η νύχτα της μεγάλης σφαγής (1974),

Κ. Καρυωτάκης – Μ. Πολυδούρη, Η αρχή της αμφισβήτησης (1977),

Επάγγελμα: Πόρνη (1978),

Η γυναίκα που χάθηκε καβάλα στο άλογο (1981),

Μου σερβίρετε ένα βασιλόπουλο παρακαλώ; (1983),

Η γυναίκα σου η αλήτισσα (1984),

Η Συβαρίτισσα (1987),

Νύχτωσε αγάπη μου, είναι χτες (1990),

Που έδυ μου το κάλλος (1992),

Παραλήρημα σε ντο μείζονα (1992),

Σύγχρονός μας ο Κάφκα (1993),

Η αγάπη άργησε μια μέρα (1994),

Από τη μήδεια στη Σταχτοπούτα – η ιστορία του φαλλού (1998)

Παλαιοπώλης Αναμνήσεων (1998)

.

πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

.

• Αγάπη· νουβέλες. Αθήνα, Ίκαρος, 1949.

• Ν.Καζαντζάκης - Ένας τραγικός. Αθήνα, Κέδρος, 1959.

• Μαρία Πολυδούρη Άπαντα (επιμέλεια - βιογραφικό σημείωμα). Αθήνα, Κολλάρος, 1961.

• Και το χρυσάφι των κορμιών τους · Νουβέλα. Αθήνα, Εστία, 1961.

• Οι καταραμένες. Αθήνα, Φέξης, 1963.

• Οι εβραίοι κάποτε (Μικαέλ). Αθήνα, Ε.Ε.Ε., 1966.

• Ο ηλιοπότης Ελύτης. Αθήνα, Αστέρι, 1980.

• Τι απόγινε κείνος που ήρθε να βάλει φωτιά (θέατρο). Αθήνα, 1972.

• Ελληνική παιδεία ώρα μηδέν· ή της εκμηδένισης. Αθήνα, 1972.

• Αντίγνωση - Τα δεκανίκια του καπιταλισμού. Αθήνα, Γραμμή, 1974 (και τρίτη, αναθεωρημένη έκδοση, Αθήνα, Γραμμή, 1983).

• 17 Νοέμβρη 1973 - Η νύχτα της μεγάλης σφαγής. Αθήνα, 1974.

• Κ.Καρυωτάκης - Μ.Πολυδούρη· Η αρχή της αμφισβήτησης. Αθήνα, Παπαζήσης, 1977.

• Επάγγελμα πόρνη. Αθήνα, Παπαζήσης, 1978.

• Μου σερβίρετε ένα βασιλόπουλο παρακαλώ; Αθήνα, Νέα Σύνορα, 1982.

• Η γυναίκα σου η αλήτισσα. Αθήνα, Γραμμή, 1984.

• Η γυναίκα που χάθηκε καβάλα στ’ άλογο. Αθήνα, 1982.

• Η συβαρίτισσα. Αθήνα, Κέδρος, 1987.

• Νύχτωσε αγάπη μου, είναι χθες. Αθήνα, 1990.

• Παλαιοπώλης αναμνήσεων. Αθήνα, Γαβριηλίδης, 1991.

• Που έδυ μου το κάλλος. Αθήνα, Γαβριηλίδης, 1992.

• Σύγχρονός μας ο Κάφκα. Αθήνα, 1993.

• Η αγάπη άργησε μια μέρα. Αθήνα, Αλεξάνδρεια, 1994.

.

πηγή: ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ

~~~

ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ~ ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΕΣ

Λεξιφιλία
Βλάσης Γ. Ρασσιάς
ποιείν: Βαγγέλης Ψαραδάκης
εκδόσεις Αλεξάνδρεια
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Βικιπαίδεια


ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

σελίδα στο facebook: Λιλή Ζωγράφου / Lili Zografu [@Lilh.Zografou]

φωτογραφίες στα ΜΚΔ

φωτογραφίες Προφίλ
Αποσπάσματα - Αποφθέγματα - Γνωμικά - Ρήσεις

Βιβλία

Ρένα Χατζηδάκη
ποίηση
Γυναίκα, από Παναγής Αντωνόπουλος (Τυρταιος)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Λιλή Ζωγράφου | Ithaque
Αιωνότητα | Ithaque
Επάγγελμα πόρνη | Ithaque

Εκδήλωση-αφιέρωμα στην Λιλή Ζωγράφου την Πέμπτη 21/11 στο Public Συντάγματος - Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος

Λιλή Ζωγράφου: Oι μάζες φοβούνται τη λευτεριά...
Λιλή Ζωγράφου: Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας
“Επάγγελμα Πόρνη” της Λιλής Ζωγράφου στον Πολυχώρο Vault (03/10/2015)
Λιλή Ζωγράφου: Αν ξαναγινόμουν 20 χρόνων
Η τελευταία συνέντευξη της Λιλής Ζωγράφου στον Ανδρέα Ρουμελιώτη

ΤΑ ΡΕΣΤΑ: Η σπάνια γοητεία της Λιλής Ζωγράφου

Του κόσμου τα βιβλία: Λιλή Ζωγράφου - Η Συβαρίτισσα

Lenin Reloaded: Οι χορηγίες του Ιδρύματος Ford στην Ελλάδα, 1958-1974 (ΙΙ): Η ανοιχτή επιστολή της Λιλής Ζωγράφου

Για τη Λιλή Ζωγράφου | Η Εφημερίδα των Συντακτών

Η πόλη ξέχασε τη Λιλή Ζωγράφου... | Candia News
Μια συνέντευξη της Λιλής Ζωγράφου... με τη Λιλή Ζωγράφου- Ένα μοναδικό βίντεο, και μερικά άλλα | Candia News
Η Λιλή πέθανε σα σήμερα, μα η πόλη της την ξέχασε... - "Αν ξαναγινόμουν είκοσι χρόνων θα ξεκινούσα από τις κορφές των βουνών, αντάρτης" | Candia News

Επάγγελμα Πόρνη, της Λιλής Ζωγράφου
16 χρόνια χωρίς τη Λιλή Ζωγράφου

Εκδόσεις Σιγαρέτα - Εκδόσεις και Περιοδικό Οδός Πανός - τεύχος 102

γράμμα σε χαρτί: η Λιλή Ζωγράφου στην κόρη της, Ρένα Χατζηδάκη.
Ρένα Χατζηδάκη - Βικιπαίδεια
Βιβλία συγγραφέα: Χατζηδάκη Ρένα
Ρένα Χατζηδάκη, 1943-2003 | dimart
AΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ: 97 ~ Ρένα Χατζηδάκη: θυμάμαι μια γεμάτη ελπίδα εποχή

μαζί με την κόρη της Ρένα Χατζηδάκη

 Ρένα Χατζηδάκη / Rena Xatzidakh

όλες οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο

η τηλεοπτική σειρά "Η Αγάπη Άργησε Μια Μέρα"
του Κώστα Κουτσομύτη

τελευταία ενημέρωση

31-7-2019