Ο σβώλος από χώμα θα κλάψει
όταν η πρώτη πλημμύρα τον παρασύρει χωρίς τις ρίζες του
να γαντζωθεί
Θα κλάψει το σπουργίτι που έχασε το σπίτι του
όταν το παρασέρνουν οι αέρηδες μακριά μην έχοντας που να ξαποστάσει
να κουρνιάσει
Το μυρμήγκι που έτρωγε τις μελίγκρες από τα φύλλα του
κι αυτό θα κλάψει, που θα χάσει το φαΐ του
τους χυμούς του
Στα άνθη που γύριζε η μέλισσα του όταν αυτό καρποφορούσε
θα πεθάνει παγωμένη
προτού καν αυτή προλάβει να δακρύσει
Και ο διαβάτης που πεζοπορούσε στη σκιά του
που ξαπόσταινε από κάτω του τρώγοντας και ξεδιψώντας
ίσως σκεφτεί να πράξει όταν ξεραΐλα πλακώσει τον τόπο,
η κόλαση της κάψας του ξεράνει το λαιμό,
αλλά τότε θα είναι αργά
για δάκρυα
--------
*Με αφορμή το 1,5 εκ. στρέμματα που κάηκαν το καλοκαίρι στην #Μπουρδελοχώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα διαγράφονται τα σχόλια που είναι άσχετα με το θέμα των κειμένων των αναρτήσεων μου ή των πηγών τους και έχουν σκοπό να προσβάλλουν τον δημιουργό των κειμένων ή τρίτα πρόσωπα με κακόβουλη και κακοπροαίρετη οπτική διάθεση.
Δεκτά όλα τα καλοπροαίρετα, ευανάγνωστα, κριτικά (έστω κι αν έχουν σκληρή κριτική γλώσσα) και μη υβριστικά σχόλια που σκοπό έχουν να πάνε παραπέρα / παρακάτω τη Σκέψη, να χαιρετίσουν ή απλά να εμπλουτίσουν ποικιλοτρόπως το θέμα του εκάστοτε κειμένου.
Ευχαριστώ για την κατανόηση και το πέρασμα σας από εδώ.